ślepy
ślepy (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który nie może widzieć; który stracił wzrok
- (1.2) taki, który nie ma narządu wzroku
- (1.3) zamknięty na stałe, bez wyjścia
- (1.4) przen. taki, który nie zważa, nie zwraca uwagę na otoczenie albo okoliczności
- (1.5) taki, który czegoś nie dostrzega
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ślepy ślepa ślepe ślepi ślepe dopełniacz ślepego ślepej ślepego ślepych celownik ślepemu ślepej ślepemu ślepym biernik ślepego ślepy ślepą ślepe ślepych ślepe narzędnik ślepym ślepą ślepym ślepymi miejscownik ślepym ślepej ślepym ślepych wołacz ślepy ślepa ślepe ślepi ślepe nie stopniuje się - (1.4-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ślepy ślepa ślepe ślepi ślepe dopełniacz ślepego ślepej ślepego ślepych celownik ślepemu ślepej ślepemu ślepym biernik ślepego ślepy ślepą ślepe ślepych ślepe narzędnik ślepym ślepą ślepym ślepymi miejscownik ślepym ślepej ślepym ślepych wołacz ślepy ślepa ślepe ślepi ślepe stopień wyższy bardziej ślepy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej ślepy bardziej ślepa bardziej ślepe bardziej ślepi bardziej ślepe dopełniacz bardziej ślepego bardziej ślepej bardziej ślepego bardziej ślepych celownik bardziej ślepemu bardziej ślepej bardziej ślepemu bardziej ślepym biernik bardziej ślepego bardziej ślepy bardziej ślepą bardziej ślepe bardziej ślepych bardziej ślepe narzędnik bardziej ślepym bardziej ślepą bardziej ślepym bardziej ślepymi miejscownik bardziej ślepym bardziej ślepej bardziej ślepym bardziej ślepych wołacz bardziej ślepy bardziej ślepa bardziej ślepe bardziej ślepi bardziej ślepe stopień najwyższy najbardziej ślepy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej ślepy najbardziej ślepa najbardziej ślepe najbardziej ślepi najbardziej ślepe dopełniacz najbardziej ślepego najbardziej ślepej najbardziej ślepego najbardziej ślepych celownik najbardziej ślepemu najbardziej ślepej najbardziej ślepemu najbardziej ślepym biernik najbardziej ślepego najbardziej ślepy najbardziej ślepą najbardziej ślepe najbardziej ślepych najbardziej ślepe narzędnik najbardziej ślepym najbardziej ślepą najbardziej ślepym najbardziej ślepymi miejscownik najbardziej ślepym najbardziej ślepej najbardziej ślepym najbardziej ślepych wołacz najbardziej ślepy najbardziej ślepa najbardziej ślepe najbardziej ślepi najbardziej ślepe - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ślepy ślepi dopełniacz ślepego ślepych celownik ślepemu ślepym biernik ślepego ślepych narzędnik ślepym ślepymi miejscownik ślepym ślepych wołacz ślepy ślepi
- przykłady:
- (1.1) Bela II stał się ślepy z polecenia swojego stryja.
- (1.3) Ta droga prowadzi do ślepego zaułka.
- (1.5) Ależ ja byłem ślepy.
- (2.1) Jakiś ślepy przeszedł obok mnie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / zostać / stać się ślepym • ślepy człowiek / mężczyzna / żołnierz / muzyk / chłopak / chłopiec / pies • ślepa kobieta / dziewczyna / dziewczynka • ślepe dziecko
- (1.3) ślepy zaułek • ślepa ulica / uliczka • ślepe okno • ślepe drzwi • ślepa kuchnia
- (1.4) ślepa wiara / ufność / miłość • ślepe zaufanie
- synonimy:
- (1.1) niewidomy, ociemniały
- (1.3) zaślepiony
- (2.1) niewidomy, ślepiec, ociemniały
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ślepota ż, ślepiec m, śleptak m, ślepak m, ślepucha ż, ślepie n, ślep m, ślepica ż, zaślepienie n, zaślepianie n, zaślepka ż, oślepianie n, śleputanie n, śleptanie n
- czas. ślepić ndk., oślepiać ndk., zaślepiać ndk., zaślepić dk., śleputać ndk., śleptać ndk.
- przym. ślepawy, zaślepiony
- ims. zaślepiony
- przysł. ślepo
- związki frazeologiczne:
- miłość jest ślepa / ślepa miłość • mówić jak ślepy o kolorach • ślepy los • ślepe szczęście • ślepy by zauważył • ślepa kiszka • ślepy nabój • ślepa uliczka • ślepa babka • ślepy pasażer • noc ślepa • reg. pozn. ślepe ryby • reg. ślepy śledź • reg. ślepy lelek • reg. ślepy mak • ślepa babka • trafiło się ślepej kurze ziarno • wiódł ślepy kulawego, dobrze im się działo • wśród ślepych jednooki królem
- etymologia:
- (2.1) od (1.1)[1]
- uwagi:
- (1.1), (2.1) w zwrotach bezpośrednich słowo ma konotację obraźliwą
- tłumaczenia:
- aceh: (1.1) buta
- albański: (1.1) verbër
- angielski: (1.1) blind; (1.4) blind; (2.1) blind
- arabski: (1.1) أعمى, ضرير
- baskijski: (1.1) itsu
- białoruski: (1.1) сляпы; (1.2) сляпы; (1.3) сляпы; (1.4) сляпы; (2.1) сляпы m
- dolnołużycki: (1.1) slěpy
- duński: (1.1) blind; (1.3) blind; (1.4) blind
- esperanto: (1.1) blinda; (2.1) blindulo
- górnołużycki: (1.1) slepy
- hebrajski: (1.1) עור (iwer); (2.1) עור (iwer)
- hiszpański: (1.1) ciego; (2.1) ciego
- interlingua: (2.1) ceco
- jidysz: (1.1) בלינד (blind)
- karpatorusiński: (1.1) слїпый; (1.2) слїпый; (2.1) слїпый m
- kataloński: (1.1) cec
- kazachski: (1.3) тұйық
- łaciński: (1.1) caecus
- łotewski: (1.1) akls; (1.2) akls; (1.3) akls
- niderlandzki: (1.1) blind; (1.2) blind
- niemiecki: (1.1) blind; (1.4) blind; (2.1) Blinder m
- norweski (bokmål): (1.1) blind
- nowogrecki: (1.1) τυφλός; (1.3) τυφλός, αδιέξοδος; (1.4) τυφλός; (2.1) τυφλός
- rosyjski: (1.1) слепо́й; (1.2) слепо́й; (1.3) тупико́вый, слепо́й; (1.4) слепо́й; (1.5) слепо́й; (2.1) слепо́й m
- szwedzki: (1.1) blind
- ukraiński: (1.1) сліпий; (1.2) сліпий; (1.3) сліпий; (1.4) сліпий; (2.1) сліпий m
- węgierski: (1.1) vak; (1.2) vak
- wilamowski: (1.1) błynd, ślipki m, śljypki m; (1.2) błynd; (1.4) błynd; (2.1) błynd
- włoski: (1.1) cieco, orbo; (2.1) cieco
- źródła:
- ↑ Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 19.