cukrzyk

cukrzyk (język polski)

cukrzyk (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈʦ̑ukʃɨk], AS: [cukšyk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) med. osoba cierpiąca na cukrzycę

(1.2) pot. diabetolog

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ornit. Coereba flaveola, mały ptak tropikalny z rodziny cukrzyków; zob. też cukrzyk w Wikipedii

odmiana:

(1.1–2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cukrzyk	cukrzycy
dopełniacz	cukrzyka	cukrzyków
celownik	cukrzykowi	cukrzykom
biernik	cukrzyka	cukrzyków
narzędnik	cukrzykiem	cukrzykami
miejscownik	cukrzyku	cukrzykach
wołacz	cukrzyku	cukrzycy

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cukrzyk	cukrzyki
dopełniacz	cukrzyka	cukrzyków
celownik	cukrzykowi	cukrzykom
biernik	cukrzyka	cukrzyki
narzędnik	cukrzykiem	cukrzykami
miejscownik	cukrzyku	cukrzykach
wołacz	cukrzyku	cukrzyki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) diabetyk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cukrzyca ż, cukierek m, cukrzyki nmos, cukrzenie n, cukiernica ż, cukierniczka ż, cukier mrz, cukierkowość ż

czas. cukrzyć ndk.

przym. cukrzykowy, cukrzycowy, cukrowy, cukierkowy, cukierniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: diabetyk

• angielski: (2.1) bananaquit
• arabski: (1.1) مصاب بمرض سكري

źródła: