Wałerij Jaremczenko

piłkarz ukraiński, trener

Wałerij Iwanowycz Jaremczenko, ukr. Валерій Іванович Яремченко, ros. Валерий Иванович Яремченко, Walerij Iwanowicz Jariemczenko (ur. 15 sierpnia 1947 w Krzywym Rogu, obwód dniepropetrowski) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej pomocnika i napastnika, trener piłkarski.

Wałerij Jaremczenko
Валерій Яремченко
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wałerij Iwanowycz Jaremczenko

Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1947
Krzywy Róg

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca/pomocnik/napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
196?–1965 Hirnyk Krzywy Róg 8 (2)
1965–1966 Krywbas Krzywy Róg 21 (10)
1966–1979 Szachtar Donieck 299 (26)
W sumie: 328 (38)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1982–1984 Szachtar Donieck (asystent)
1985–1987 Syria
1988 Szachtar Donieck (asystent)
1989–1994 Szachtar Donieck
1992 Ukraina (asystent)
1995 Kołos Krasnodar
1996 Kremiń Krzemieńczuk
1996–1999 Szachtar Donieck
2000–2001 Szachtar Donieck (asystent)
2002 Szachtar Donieck (asystent)
2002–2003 Szachtar Donieck
2004 Rotor Wołgograd
2004–2005 Metałurh Zaporoże
2007–2008 Karpaty Lwów
2008–2010 Szachtar-2 Donieck
2010–2011 Illicziweć Mariupol
2016 Karpaty Lwów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska

edytuj

Kariera klubowa

edytuj

Wychowanek szkółki piłkarskiej Krywbas Krzywy Róg (od 1959). Rozpoczął karierę w amatorskiej drużynie Hirnyk Krzywy Róg. W 1965 zaproszony do drugoligowego klubu Krywbasa Krzywy Róg, a w 1966 został piłkarzem Szachtara Donieck. W donieckim klubie występował 15 sezonów i ukończył karierę piłkarską w 1979.

Kariera trenerska

edytuj

Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął prace trenerską. Od 1982 pomagał trenować Szachtar Donieck. W 1985 został selekcjonerem reprezentacji Syrii. W 1988 powrócił do Doniecka kontynuować pracę na stanowisku asystenta trenera, a w następnym 1989 już na stanowisku głównego trenera. W 1992 razem z Anatolijem Puzaczem pomagał Wiktorowi Prokopence szkolić reprezentację Ukrainy[1]. W 1995 został zaproszony trenować rosyjski Kołos Krasnodar, a w 1996 ukraiński Kremiń Krzemieńczuk. Następnie powrócił ponownie do donieckiego klubu. W okresie 19962003 pracował na stanowisku i asystenta i głównego trenera Szachtara. Od kwietnia 2004 prowadził Rotor Wołgograd[2], ale już od lipca 2004 po lipiec 2005 Metałurh Zaporoże. We wrześniu 2007 został zaproszony trenować Karpaty Lwów[3], ale po nieudanych występach w maju 2008 podał się do dymisji[4]. Jednak nie pozostał bez pracy, w maju otrzymał propozycję prowadzić drużynę rezerwową Szachtara. 26 listopada 2010 objął stanowisko głównego trenera Illicziwca Mariupol[5]. 6 października 2011 po serii nieudanych gier podał się do dymisji[6]. 6 czerwca 2016 ponownie stał na czele klubu Karpaty Lwów[7], ale już po 10 dniach, 17 czerwca opuścił lwowski klub[8].

Sukcesy i odznaczenia

edytuj

Sukcesy klubowe

edytuj

Sukcesy trenerskie

edytuj

Sukcesy indywidualne

edytuj

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj