Węgorapa

Węgorapa
Kontynent	Europa
Państwo	Polska; Rosja
	Rzeka
Długość	172 km
Powierzchnia zlewni	3639 km²
	Źródło
Miejsce	Mamry
Współrzędne	54°11′51,0″N 21°43′07,0″E/54,197500 21,718600
	Ujście
Recypient	Pregoła
Współrzędne	54°38′51,9″N 21°47′28,4″E/54,647740 21,791210
	Położenie na mapie Polski źródło ujście
	Hasło w Wikisłowniku

Węgorapa (ros. Анграпа, niem. Angerapp) – rzeka, przepływająca przez terytorium Polski i Rosji (obwód królewiecki).

Wypływa z jeziora Mamry, przepływa przez Węgorzewo i po połączeniu z Instruczą tworzy Pregołę. Długość rzeki (uwzględniając jej naturalne koryto), wynosi 172 km^[1], w tym 66 km znajduje się na terenie Polski^[2] (biorąc jako główny nurt kanał odcinający Wielką Pętlę Węgorapy – odpowiednio 139,9 km oraz 44 km^[3]), reszta na terenie obwodu królewieckiego.

Największymi dopływami Węgorapy są rzeki: Gołdapa, Kanał Brożajcki, Wicianka oraz Pisa. Większe miejscowości nad rzeką w Polsce to: Jakunowo, Ołownik oraz Węgorzewo.

Powierzchnia całkowita zlewni wynosi 3639 km², w granicach Polski 975,6 km². Węgorapa jest lewym źródłowym ciekiem Pregoły. Jako początek przyjmuje się jej wypływ z jeziora Mamry. W okolicach Węgorzewa rzeka rozwidla się na dwa ramiona: Kanał Młyński i Węgorapę, które łączą się po kilku kilometrach. Za Mieduniszkami rzeka przekracza granicę państwa i płynie w kierunku północnym do połączenia z Instruczą.

W całej zlewni Węgorapy na terenie Polski znajdują się 24 zarejestrowane zrzuty ścieków, w zlewni Gołdapy, w zlewni kompleksu jeziora Mamry i 3 zrzuty do Węgorapy. Głównym źródłem zanieczyszczeń rzeki jest Węgorzewo, skąd odprowadzane są ścieki przemysłowe i komunalne.

Na charakter wód Węgorapy wpływa kompleks jeziora Mamry o powierzchni zlewni 620,6 km².

Nazwę Węgorapa wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę rzeki – Angerapp^[4].

Zobacz też

Przypisy

↑ Hydrologia Pojezierza Mazurskiego
↑ Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. Dorzecze Pregoły.
↑ S. Rożański (red), Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w latach 1999–2000, Biblioteka Monitoringu Środowiska, Olsztyn, 2002,s.62
↑ M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 2

Bibliografia

www.budry.pl. budry.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-28)].
S. Rożański (red), Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w latach 1999–2000, Biblioteka Monitoringu Środowiska, Olsztyn, 2002
Węgorapa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 256 .

[1] Hydrologia Pojezierza Mazurskiego

[2] Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. Dorzecze Pregoły.

[3] S. Rożański (red), Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w latach 1999–2000, Biblioteka Monitoringu Środowiska, Olsztyn, 2002,s.62

[4] M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 2

[1]

[2]

[3]

[4]