Tyton

trzeci i ostatni wiek późnej jury
System Oddział Piętro Wiek (mln lat)
Kreda wczesna Berrias młodsze
Jura Górna Tyton 145,0–152,1
Kimeryd 152,1–157,3
Oksford 157,3–163,5
Środkowa Kelowej 163,5–166,1
Baton 166,1–168,3
Bajos 168,3–170,3
Aalen 170,3–174,1
Wczesna Toark 174,1–182,7
Pliensbach 182,7–190,8
Synemur 190,8–199,3
Hettang 199,3–201,3
Trias Późny Retyk starsze
Podział jury według ICS, sierpień 2012

Tyton – w stratygrafii piętro górnej jury w eratemie mezozoicznym, trwające według przyjmowanego do 2012 roku przez Międzynarodową Komisję Stratygrafii podziału jury około 5 milionów lat (od 150,8 ± 4,0 do 145,5 ± 4,0 mln lat temu)[1]; w roku 2012 Komisja poprawiła datowanie na od 152,1 ± 0,9 do 145,0 ± 0,8 mln lat temu[2]. Młodsze piętro od kimerydu a starsze od berriasu. Regionalnymi wiekowymi odpowiednikami tytonu są portland (Europa północno-zachodnia) i wołg (Rosja)[3].

Inaczej, niż to się zwykle dzieje w geologii, nazwę piętro to zaczerpnęło z mitologii greckiej, a dokładniej od Titonosa, księcia Troi, syna króla Laomedona. Zakochał się on w Eos, bogini jutrzenki; piętro zyskało tę nazwę, gdyż znajduje się "u zarania" nowego okresu – kredy.

Fauna tytonu

edytuj
 
Apatozaur
 
Mymurapelta
 
Otnielozaur
 
Czaojangzaur
 
Metriorynch
 
Simolestes

Zauropody

edytuj

Ankylozaury

edytuj

Stegozaury

edytuj

Ornitopody

edytuj

Ceratopsy

edytuj

Krokodylomorfy

edytuj

Plezjozaury

edytuj

Belemnity

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Gabi Ogg: International Stratigraphic Chart. Międzynarodowa Komisja Stratygrafii, Wrzesień 2010. [dostęp 2013-01-16]. (ang.).
  2. K.M. Cohen, S. Finney, P.L. Gibbard: International Chronostratigraphic Chart. Międzynarodowa Komisja Stratygrafii, Sierpień 2012. [dostęp 2013-01-16]. (ang.).
  3. Słownik stratygraficzny, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1968, strona 485
  4. a b c Steel R. 1973. Crocodylia. Handbuch der Paläoherpetologie, Teil 16. Stuttgart: Gustav Fischer Verlag,116 pp.
  5. Radwańska U, Radwański A. 2003. The Jurassic crinoid genus Cyclocrinus D’Orbigny, 1850: still an enigma. Acta Geologica Polonica 53 (2003),(4): 301-320.
  6. Ochev VG. 1981. [Marine crocodiles in the Mesozoic of Povolzh'e] Priroda 1981: 103
  7. Vignaud P, Gasparini ZB. 1996. New Dakosaurus (Crocodylomorpha, Thalattosuchia) from the Upper Jurassic of Argentina. Comptes Rendus de l'Académie des Sciences, Paris, 2 322: 245-250
  8. Buchy M-C, Stinnesbeck W, Frey E, Gonzalez AHG. 2007. First occurrence of the genus Dakosaurus (Crocodyliformes, Thalattosuchia) in the Late Jurassic of Mexico. Bulletin de la Societe Geologique de France 178 (5): 391-397.
  9. Gasparini ZB, Dellapé D. 1976. Un nuevo cocodrilo marino (Thalattosuchia, Metriorhynchidae) de la Formación Vaca Muerta (Jurasico, Tithoniano) de la Provincia de Neuquén (República Argentina). Congreso Geológico Chileno 1: c1-c21.
  10. Gasparini ZB, Iturralde-Vinet M. 2001. Metriorhynchid crocodiles (Crocodyliformes) from the Oxfordian of Western cuba. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Monatshefte 9: 534–542.
  11. Frey, E., Buchy, M.-C., Stinnesbeck, W. & López-Oliva, J.G. 2002. Geosaurus vignaudi n. sp. (Crocodylia, Thalattosuchia), first evidence of metriorhynchid crocodilians in the Late Jurassic (Tithonian) of central-east Mexico (State of Puebla). Canadian Journal of Earth Sciences 39: 1467–1483.
  12. Gasparini Z. 1975. Revison de ?Purranisaurus potens RUSCONI, 1948 (Crocodilia, Thalattosuchia). Los Thalattosuchia como un nuevo Infraorden de los Crocodilia. Actas del Congreso Geologico Argentino 5: 423–431.
  13. Gasparini Z, Chong G. 1977. Metriorhynchus casamiquelai n. sp. (Crocodilia, Thalattosuchia) a marine crocodile from the Jurassic (Callovian) of Chile, South America. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen 153 (3): 341-360.

Zobacz też

edytuj