Teodulo Mabellini

Teodulo Mabellini
Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1817 ; Pistoia
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	10 marca 1897 ; Florencja
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent
	Multimedia w Wikimedia Commons

Teodulo Mabellini (ur. 2 kwietnia 1817 w Pistoi, zm. 10 marca 1897 we Florencji^[1]^[2]) – włoski kompozytor i dyrygent.

Życiorys

Początkowo studiował w Pistoi u Giuseppe Pillottiego i Giuseppe Gherardeschiego^[2], następnie w latach 1833–1836 kształcił się w Instituto Reale Musicale we Florencji^[1]^[2]. W 1836 roku wystawił swoją pierwszą operę, Matilde di Toledo, która odniosła wielki sukces^[1]^[2]. Zachwyconą nią książę Leopold II udzielił Mabelliniemu stypendium, które umożliwiło mu dalsze studia w Novarze u Saverio Mercadantego^[1]^[2]. W 1842 roku osiadł na stałe we Florencji^[1], gdzie w latach 1843–1859 był dyrygentem orkiestry Società Filarmonica^[2]. W 1847 roku otrzymał posadę kapelmistrza na toskańskim dworze książęcym^[1]. Od 1859 do 1887 roku był wykładowcą kompozycji w Instituto Reale Musicale^[1]^[2]. W latach 1863–1880 wraz ze 100-osobowym zespołem prowadził monumentalne Concerti Popolari, w ramach których propagował twórczość kompozytorów austriackich i niemieckich^[1]. Dokonał włoskich prawykonań wielu symfonii Josepha Haydna, W.A. Mozarta, Ludwiga van Beethovena i Felixa Mendelssohna^[1]. W 1869 roku skomponował część Lux aeterna do mszy żałobnej za Gioacchino Rossiniego, wspólnego przedsięwzięcia 13 włoskich kompozytorów^[1].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Utwory orkiestrowe

Symfonia D-dur (1838)
Gran fantasia na flet, róg, trąbkę, puzon i orkiestrę (1846)

Opery

Matilde di Toledo (wyst. Florencja 1836)
Rolla (wyst. Turyn 1840)
Ginevra degli Almieri (wyst. Turyn 1841)
Il Conte di Lavagna (wyst. Florencja 1843)
I Veneziani a Costantinopoli (wyst. Rzym 1844)
Maria di Francia (wyst. Florencja 1846)
Il venturiero (wyst. Livorno 1851)
Il convito di Baldassare (wyst. Florencja 1852)
Fiammetta (wyst. Florencja 1857)

Oratoria

Eudossia e Paolo o I martiri (wyst. Florencja 1845)
L’ultimo giorno di Gerusalemme (wyst. Florencja 1857)

Kantaty

La caccia (1839)
Raffaello Sanzio (1842)
Il ritorno (1846)
L’Etruria (1849)
Cantata elegiaca (1850)
Saul (1857)
Le antiche festività fiorentine (1860)
Gli orti oricellari (1863)
Lo spirito di Dante (1865)
Le feste rossiniane (1873)

Inne

hymn narodowy Wielkiego Księstwa Toskanii L’Italia risorta (1847)
oda symfoniczna Michelangelo Buonarroti (1875)
6 mszy (E-dur 1840, e-moll 1843, b-moll 1847, F-dur 1852, b-moll 1862, F-dur 1863)
Messa solenne F-dur na głosy solowe, organy, wiolonczelę i kontrabas (1882)
Responsori della Settimana Santa (1847)
Requiem (1851)
Ecce sacerdos magnus (1857)
Ave Maria (1867)
Qui tollis (1872)
Agnus Dei (1872)
Domine ad adjuvandum (1873)
Laudate pueri (1873)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 1. ISBN 83-224-0656-8.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2219. ISBN 0-02-865529-X.

Linki zewnętrzne

Teodulo Mabellini – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 1. ISBN 83-224-0656-8.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2219. ISBN 0-02-865529-X.

[1]

[2]