Tarnoszyn

wieś w województwie lubelskim

Tarnoszynwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Ulhówek[6][5].

Tarnoszyn
wieś
Ilustracja
Kościół pw. Świętego Stanisława Biskupa
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Ulhówek

Liczba ludności (2021)

383[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-678[4]

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0904612[5]

Położenie na mapie gminy Ulhówek
Mapa konturowa gminy Ulhówek, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Tarnoszyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Tarnoszyn”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Tarnoszyn”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Tarnoszyn”
Ziemia50°25′20″N 23°47′27″E/50,422222 23,790833[1]

Wieś jest sołectwem w gminie Ulhówek[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 465 mieszkańców[8].

Integralne części wsi Tarnoszyn[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0904629 Przymiarki część wsi
0904635 Turyna część wsi

Wieś powstała na terenach Księstwa Bełzkiego w XIV w. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1388 r. Drewniany kościół pw. św. Stanisława zbudowano w 1890 r., a szkołę w 1896 r. Wśród mieszkańców przeważali Polacy, ok. 20% stanowili Ukraińcy[9].

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie rawski województwa lwowskiego. W nocy z 17 na 18 kwietnia 1944 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA dokonali napadu na wieś, mordując 140 Polaków, w tym 21 z wsi Ulhówek, którzy tutaj się schronili. Spalili też kościół i plebanię oraz większość gospodarstw[10]

W 1985 r. w centrum wsi stanął pomnik upamiętniający mieszkańców pomordowanych przez UPA, pod który co roku w rocznicę wymordowania wsi odbywają się uroczystości patriotyczno-religijne[11].

Do 1951 roku istniała gmina Tarnoszyn z siedzibą w Uhnowie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego. Na południe, wschód i zachód od wsi znajdują się trzy enklawy obszaru Natura 2000 Tarnoszyn.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Stanisława w Tarnoszynie[12]. W Tarnoszynie znajduje się murowany kościół pw. św. Stanisława, wybudowany w latach 1959–1962 według projektu Czesława Gawdorka. W kościele znajduje się słynący łaskami obraz Matki Boskiej Bełskiej z połowy XIX w., będący kopią obrazu jasnogórskiego. W świątyni znajduje się także zabytkowe wyposażenie, m.in. barokowa chrzcielnica i krucyfiks.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 138982
  2. Wieś Tarnoszyn w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-09].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1282 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Rejestr TERYT
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. BIP gminy, sotysi
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Tadeusz Wolczyk, Tarnoszyn w ogniu, Chełm 2009, s. 11-14, ISBN 978-83-928513-1-8.
  10. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Wydawnictwo Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 170-772, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  11. - ROCZNICA WYDARZEŃ 1944 ROKU [online], sptarnoszyn.szkolnastrona.pl [dostęp 2023-05-01].
  12. Opis parafii na stronie diecezji

Bibliografia

edytuj