Stylidiaceae

rodzina roślin

Stylidiaceaerodzina roślin należąca do rzędu astrowców (Asterales). Obejmuje ok. 245 gatunków zaliczanych do 6 rodzajów[2]. Najwięcej gatunków występuje w Australii, zwłaszcza południowo-zachodniej, gdzie rosną na ubogich, okresowo wilgotnych siedliskach piaszczystych[4]. Największe zróżnicowanie rodzajów tej rodziny występuje jednak na Tasmanii, Nowej Zelandii i na południowych krańcach Ameryki Południowej[5]. Nieliczne gatunki rosną na wyspach subantarktycznych, Falklandach oraz w Azji Południowo-Wschodniej na obszarze od Sri Lanki po południowe Chiny i Nową Gwineę[2][4]. Niektóre gatunki, zwłaszcza z rodzajów Forstera i Stylidium, uprawiane są jako ozdobne[6], w szczególności w Australii[4].

Stylidiaceae
Ilustracja
Stylidium guttatum
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

Stylidiaceae

Nazwa systematyczna
Stylidiaceae R. Br.
Prodr.: 565. 27 Mar 1810[3]
Typ nomenklatoryczny

Stylidium Sw. ex Willd[3].

Niektóre gatunki z rodzaju Stylidium są uznawane za prawdopodobnie mięsożerne. W obrębie kwiatostanów i na łodydze pokryte są lepkimi gruczołkami, których wydzielina powoduje nie tylko przywieranie owadów, ale także z powodu zawierania enzymów proteolitycznych – ich rozkład. Potwierdzono przy tym wchłanianie pozyskiwanych w taki sposób aminokwasów do wnętrza rośliny[4]. Charakterystyczne dla rodziny jest reagowanie organów kwiatowych na bodźce dotykowe, ułatwiające zapylenie, często dokonywane przez specyficznych zapylaczy. Ruch prętosłupa w kwiecie gatunku Stylidium schoenoides jest tak gwałtowny, że roślina zwyczajowo zwana jest w Australii cow kick („kopnięciem krowy”)[4]. Do wyjątkowych cech roślin z tej rodziny należy też anormalny przyrost wtórny pędów[5].

Morfologia

edytuj
 
Kwiat Stylidium schoenoides „uderzający” prętosłupem w palec
 
Levenhookia murfettii
 
Poduszka Donatia novae-zelandiae w górach Tasmanii
Pokrój
Niewielkie byliny i rośliny roczne[4], rzadziej krzewinki[6], półkrzewy i rośliny poduszkowe[4]. Na pędach występują gruczołowe włoski[6]. Obecne u niektórych przedstawicieli korzenie powietrzne wznoszą pęd kilka mm nad podłożem. U części gatunków pędy rozrastają się za pomocą rozłogów[4].
Liście
Skrętoległe, często skupione w przyziemnej rozecie, bez przylistków. Blaszka liściowa pojedyncza[4], często równowąska[6], stąd liście „trawopodobne”[5].
Kwiaty
Zwykle obupłciowe, zebrane są w gronach i wierzchotkach, czasem rozgałęziających się okółkowo[4], rzadziej pojedyncze w kątach górnych liści lub szczytowo (Donatia)[6]. Kwiaty są zwykle grzbieciste, rzadziej niemal promieniste. Działek kielicha jest 5, rzadko do 7, zrośniętych w rurkę, zwykle gruczołowato owłosioną. Płatków korony jest zwykle 5, rzadziej 10, i są one zrośnięte u nasady, z wyjątkiem rodzaju Donatia, u którego pozostają wolne. Wolne końce zwykle czterech płatków są okazałe i rozpostarte, podczas gdy piąty, najwyższy płatek przekształcony jest w niewielką wargę (labellum). Dwa pręciki (u Donatia trzy) są zrośnięte z pojedynczą szyjką słupka (u Donatia dwiema lub trzema), tworząc wrażliwy na dotyk prętosłup – tknięty obraca się gwałtownie i w ten sposób przekazuje lub odbiera pyłek od owada odwiedzającego kwiat. Dolna zalążnia jest jedno- lub niepełnie trójkomorowa (w wyniku zaniku przegród)[4].
Owoce
Torebki zamknięte w trwałym kielichu[4], otwierające się pęknięciami wzdłuż ścian przegród[5]. Zawierają od kilku do (najczęściej) wielu nasion. Ich wnętrze wypełnia głównie oleiste bielmozarodek jest drobny[6][5].

Systematyka

edytuj

Rodzina należy do rzędu astrowców i jej pozycja jest dobrze potwierdzona dowodami molekularnymi i opartymi na analizie cech morfologicznych. Odrębność morfologiczna rodzaju Donatia (wolne płatki i szyjki słupka, trzy pręciki zamiast dwóch) powoduje jego wyłączanie w osobną podrodzinę Donatioideae, siostrzaną wobec pozostałych rodzajów łączonych w podrodzinę Stylidioideae[4]. W systemie Takhtajana (1997) rodzina ta podnoszona była do rangi rzędu Stylidiales z dwoma odrębnymi rodzinami Donatiaceae i Stylidiaceae. Jeszcze w systemie APG II z 2003, włączającym te rośliny do rzędu astrowców, dopuszczano jako opcję traktowanie tych rodzin jako rozłącznych. Scalone zostały w jedną rodzinę Stylidiaceae w systemie APG III z 2009[2].

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)[2]
astrowce


Rousseaceae



Campanulaceaedzwonkowate





Pentaphragmataceae





Alseuosmiaceae




Phellinaceae



Argophyllaceae






Stylidiaceae




Menyanthaceaebobrkowate




Goodeniaceae




Asteraceaeastrowate



Calyceraceae









Podział rodziny[7]

Podrodzina Donatioideae B. Chandler

Podrodzina Stylidioideae Kittel

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
  2. a b c d e Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-05] (ang.).
  3. a b James L. Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium – S. University of Maryland. [dostęp 2018-12-17].
  4. a b c d e f g h i j k l m Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 594–596. ISBN 978-1-842466346.
  5. a b c d e Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe 2. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 305-306. ISBN 83-7079-779-2.
  6. a b c d e f David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 891, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  7. List of Genera in STYLIDIACEAE, [w:] Vascular plant families and genera, Kew Gardens & Missouri Botanical Garden [dostęp 2018-12-17] (ang.).