Stanisław Romiszewski (opat)
Stanisław Romiszewski herbu Jelita (zm. 8 listopada 1611) – kanclerz kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1595–1600[1], kanonik gnieźnieński, sekretarz królewski, opat cystersów w Paradyżu
| ||
| Data śmierci | ||
|---|---|---|
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
Syn Adama Romiszewskiego z Romiszewic, chorążego i starosty łowickiego, i Małgorzaty Duninówny z Ujazdu.
Brat Jana (kasztelana rospierskiego) i Wincentego (kanonika). Stryj Jana Romiszewskiego (sekretarza królewskiego). Wuj Stanisława Warszyckiego, woj. podlaskiego oraz bp. Jakuba Zadzika (kanclerza w. koronnego).
Studiował na Akademii Krakowskiej (1575). Podskarbi abp. Stanisława Karnkowskiego. Kanonik gnieźnieński i kanclerz katedry poznańskiej (1595). Od 1589 dzierżawca dóbr wielkiej kapituły gnieźnieńskiej. Sekretarz królewski. Proboszcz skrzyneński. Po śmierci w 1599 Peregryna Kurskiego wybrany na opata cystersów w Paradyżu.
Deputat kapituły katedralnej poznańskiej na Trybunał Główny Koronny w 1605 roku[2].
Bibliografia
edytuj- J. Korytkowski, Prałaci i kanonicy Katedry Metropolitalnej Gnieźnieńskiej: od roku 1000 aż do dni naszych, Tom 3, 1882, s. 385
- Pamiętnik religijno-moralny, 1849, T.17, Nr 12, s. 496-497
- Roczniki historyczne, Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 1999, s. 217
- W. Skowroński, Rody szlacheckie w Wielkopolsce, t. R, s. 80-81
- Studia staropolskie, PAN, 1979, s. 77
- A. Wadowski, Kościoły lubelskie, 1907, s. 340