Spaniel kontynentalny
Spaniel kontynentalny, spaniel kontynentalny miniaturowy (Epagneul nain continental, ENC) – jedna z ras psów uznawanych przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI), zaliczanych do grupy IX (Psy ozdobne i do towarzystwa), sekcja 4 (Ozdobne spaniele kontynentalne). Według klasyfikacji przyjętej przez tę organizację w obrębie tej rasy wyróżniane są dwie odmiany - różniące się ułożeniem uszu. Przez wielu kynologów i organizacji kynologicznych uważane za odrębne rasy. Są to:
Phalene – uznawany przez FCI za jedną z odmian spaniela kontynentalnego | |
Inne nazwy |
Epagneul nain continental |
---|---|
Kraj patronacki | |
Kraj pochodzenia |
Francja/Belgia[1] |
Wymiary | |
Wysokość |
28 cm |
Masa |
2–5 kg |
Klasyfikacja | |
FCI |
Grupa IX, Sekcja 4, |
Za kraje pochodzenia przyjmowane są Francja i Belgia. Wzorzec rasy został opublikowany przez FCI 17 września 1990 roku. Psy tej rasy nie podlegają próbom pracy[1].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 33. ISBN 83-7073-122-8.
- Breeds nomenclature. FCI. [dostęp 2011-07-24]. (ang.).
- Wzorzec FCI nr 77 FCI-St. N° 77 (pdf)