Roś (Białoruś)

Roś
	; Kościół Przenajświętszej Trójcy
Państwo	Białoruś
Obwód	grodzieński
Rejon	wołkowyski
Sielsowiet	Roś
Populacja (2017); • liczba ludności	; 4711
Kod pocztowy	231912
Tablice rejestracyjne	4
	Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Roś
	Położenie na mapie Białorusi Roś
	53°17′N 24°24′E/53,283333 24,400000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Roś (biał. Рось, Roś; ros. Россь, Rosś) – osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie wołkowyskim, na północny wschód od Wołkowyska. W 2017 roku liczyło 4711 mieszkańców^[2].

Południowo-wschodnią część Rosi stanowi dawniej samodzielna wieś Rybaki.

Opis

Siedziba parafii prawosławnej pw. Świętej Trójcy^[3] i rzymskokatolickiej pw. Przenajświętszej Trójcy oraz sanktuarium Jezusa Frasobliwego.

Z miejscowości prowadzi transgraniczna napowietrzna linia elektroenergetyczna 220 kV relacji Roś – Białystok do Polski, obecnie niepracująca. Znajduje tu się stacja kolejowa Roś, położona na linii Mosty – Wołkowysk.

Historia

Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w hrabstwie roskim w powiecie wołkowyskim województwa nowogródzkiego^[4].

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje, iż w 1878 r. Roś zamieszkana była przez 794 mieszkańców. Znajdował się w niej kościół parafialny pw. Św. Trójcy z 1611 r. Dobra Roś należały wówczas do hr. Stefana Potockiego. W Rosi znajdować miały się (...) trofea i sprzęty stołu, zdobyte przez Stefana Czarnieckiego w 1656 r. na Karolu Gustawie^[5].

W 1889 roku w majątku Roś przyszedł na świat jeden z przyszłych oficerów rezerwy-ofiar zbrodni katyńskiej, kapitan Witold Werbel^[6].

W dniach 24-25 lipca 1920 r. wojska polskie stoczyły pod Rosią przegraną bitwę z wojskami sowieckimi.

W II RP siedziba wiejskiej gminy Roś.

W niepodległej Białorusi w Rosi znajdowała się lotnicza baza wojskowa. W maju 2011 roku rozpoczął się proces jej likwidacji, a stacjonujące tam samoloty zostały przetransportowane do Lidy^[7].

Zobacz też

Ordynacja Roska

Przypisy

↑ [1] (ros.)
↑ Численность населения на 1 января 2017 г. и среднегодовая численность населения за 2016 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов и поселков городского типа [online], www.belstat.gov.by [dostęp 2020-07-27] .
↑ Храм Святой Живоначальной Троицы г.п.Россь. orthos.org. [dostęp 2021-01-13]. (ros.).
↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 98.
↑ Roś, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 747 .
↑ Janina Snitko-Rzeszut: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000, s. 677. ISBN 83-905590-7-2. [dostęp 2024-08-03]. (pol.).
↑ Pa darohach jeduć… samaloty. Nasza Niwa, 2011-05-23 11:26. [dostęp 2011-05-23]. (biał.).

Linki zewnętrzne

Roś w radzima.org

[1] [1] (ros.)

[2] Численность населения на 1 января 2017 г. и среднегодовая численность населения за 2016 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов и поселков городского типа [online], www.belstat.gov.by [dostęp 2020-07-27] .

[3] Храм Святой Живоначальной Троицы г.п.Россь. orthos.org. [dostęp 2021-01-13]. (ros.).

[4] Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 98.

[5] Roś, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 747 .

[6] Janina Snitko-Rzeszut: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000, s. 677. ISBN 83-905590-7-2. [dostęp 2024-08-03]. (pol.).

[7] Pa darohach jeduć… samaloty. Nasza Niwa, 2011-05-23 11:26. [dostęp 2011-05-23]. (biał.).

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]