Puccinia arenariae
Puccinia arenariae (Schumach.) J. Schröt. – gatunek grzybów z rodziny rdzowatych (Pucciniaceae)[1]. Pasożyt obligatoryjny roślin z rodzin goździkowate (Caryophyllaceae), zdrojkowate (Montiaceae) i ugłastowate (Molluginaceae)[2].
.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Puccinia arenariae |
| Nazwa systematyczna | |
| Puccinia arenariae (Schumach.) J. Schröt. Hedwigia 19: 38 (1880) | |
.jpg)
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Puccinia, Pucciniaceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1803 r. Ch.F. Schumacher nadając mu nazwę Uredo arenariae. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Joseph Schröter w 1880 r.[1]
Ma 20 synonimów. Niektóre z nich[3]:
- Leptopuccinia arenariae (Schumach.) Syd. 1922
- Micropuccinia arenariae (Schumach.) Arthur & H.S. Jacks. 1921
Rozwój i morfologia
edytujJest pasożytem jednodomowym, tzn. cały jego cykl rozwojowy odbywa się na jednym żywicielu. Jest też rdzą niepełnocyklową – wytwarza tylko jeden rodzaj zarodników – teliospory[2].
Na dolnej stronie liści oraz na łodygach porażonych roślin tworzą się plamy, a w ich obrębie małe, jasnobrązowe, poduszeczkowate telia. Zarodniki 10–20 × 28–49 µm, dwukomórkowe, na długim i trwałym trzonku (60–90 µm, czasami 140 µm). Wierzchołkowa ściana górnej komórki jest spiczasta i wyraźnie pogrubiona[2].
Występowanie i siedlisko
edytujZnane jest występowanie Puccinia arenariae w Ameryce Północnej, Europie, Azji i na Nowej Zelandii[4]. W Polsce rdza ta jest szczególnie pospolita na goździku brodatym. Powoduje u niego chorobę o nazwie rdza goździka brodatego[5].
Opisano jej występowanie na roślinach należących do gatunków i rodzajów: Agrostemma githago, Arenaria (montana, retusa, serpyllifolia, tenuifolia), Cerastium (alpinum, arvense, fontanum, glomeratum, semidecandrum, velutinum), Dianthus (armeria, barbatus, carthusianorum, caryophyllus, chinensis, crinitus, deltoides, lusitanus, plumarius), Gypsophila (elegans, muralis), Holosteum umbellatum, Honckenya peploides, Minuartia (hybrida, laricifolia, verna), Moehringia (diversifolia, muscosa, tenuifolia, trinervia, moenchia), Myosoton aquaticum, Petrorhagia, Sagina (apetala, decumbens, maritima, nivalis, nodosa, x normaniana, procumbens, saginoides, subulata), Saponaria (ocymoides, officinalis, orientalis, persica), Scleranthus, Silene (acaulis, alaba, dioica, baccifera, flos-cuculi, noctiflora, viscosa, vulgaris), Spergula (arvensis, morisonii, pentandra), Spergularia, Stellaria (alsine, graminea, holostea, media, nemorum, pallida, palustris), Vaccaria hispanica[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum [online], indexfungorum.org [dostęp 2021-04-05] (ang.).
- ↑ a b c d Puccinia arenariae(Schumacher) Schröter, 1880 [online] [dostęp 2021-05-05].
- ↑ Species Fungorum [online], speciesfungorum.org [dostęp 2021-04-05] (ang.).
- ↑ Discover Life [online], indexfungorum.org [dostęp 2021-04-05] (ang.).
- ↑ Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.