Poradnik Językowy
Poradnik Językowy – jedno z najstarszych czasopism językoznawczych w Polsce, miesięcznik. Rocznie ukazuje się 10 zeszytów. W czasopiśmie publikowane są prace z zakresu językoznawstwa polonistycznego, slawistycznego i ogólnego, a także glottodydaktyki i logopedii[potrzebny przypis].
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Adres |
ul. Inflancka 15/198 |
Wydawca |
Towarzystwo Kultury Języka, Dom Wydawniczy Elipsa |
Tematyka |
językoznawstwo |
Pierwszy numer |
1901[1] |
Redaktor naczelny |
Wanda Decyk-Zięba |
Format |
170x240 mm |
Liczba stron |
ok. 100 |
ISSN | |
OCLC | |
Strona internetowa |
Historia
edytujZałożycielem, wydawcą i wieloletnim redaktorem pisma był Roman Zawiliński. Czasopismo powstało w 1901 r. w Krakowie, jego celem było propagowanie wiedzy o języku polskim. W latach 1913–1914 „Poradnik Językowy” stał się działem nowo założonego czasopisma „Język Polski”, które w 1916 ukazało się pod tytułem „Język Polski i Poradnik Językowy”. Od 1919 r. Zawiliński wznawia tytuł „Poradnik Językowy” (jako serię B, traktując roczniki z lat 1901–1916 jako serię A). W roku 1932 czasopismo zostało przeniesione do Warszawy, stając się organem Towarzystwa Poprawności Języka Polskiego, od 1934 Towarzystwa Krzewienia Poprawności i Kultury Języka, w latach 1948–1952 Komisji Językowej Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, 1952–1969 Redakcji Słownika Języka Polskiego (1952–1969), od z. 5 z 1972 r. Towarzystwa Kultury Języka[potrzebny przypis].
Redaktorzy naczelni:
Roman Zawiliński (do roku 1931),
Kazimierz Król (1932),
Witold Doroszewski (1932–1938/1939, 1948–1977),
Mieczysław Szymczak (1977–1985),
Danuta Buttler (1986–1990),
Halina Satkiewicz (1991–2008),
Stanisław Dubisz (2008–2022)
Wanda Decyk-Zięba (2022–)
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Encyklopedia Krakowa, wyd. PWN, Warszawa-Kraków 2000.
- https://poradnik-jezykowy.uw.edu.pl/page/history_war
- https://poradnik-jezykowy.uw.edu.pl/page/history_postwar