Podalejrios
Podalejrios – w mitologii greckiej syn boga Asklepiosa i nimfy Epione (według innej wersji Lampetii[1]), brat Machaona[2].
 Posąg Podalejriosa z II wieku n.e., muzeum archeologiczne w Dionie | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Teren kultu | |
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
Był jednym z zalotników Heleny i z tego tytułu wziął udział u boku brata w wojnie trojańskiej. Walczył po stronie Greków, służąc im także swoimi umiejętnościami lekarskimi. Wraz z Machaonem wyleczył rannego Filokteta[1]. Po upadku Troi pożeglował wspólnie z Kalchasem, Amfilochosem, Leonteusem i Polypojtesem do Kolofonu. Stamtąd, po śmierci Kalchasa, udał się do wyroczni delfickiej po radę, gdzie ma się osiedlić. Ta poradziła mu, by zamieszkał w miejscu, gdzie czułby się bezpieczny, gdyby niebo waliło się na głowę[1]. Ostatecznie dotarł do Karii, której wysokie szczyty górskie zdawały się podpierać nieboskłon[2]. Według jednego z wariantów mitu wyrzucony po katastrofie statku na brzeg spotkał koźlarza, który zaprowadził go do króla Karii, Damajtosa. Podalejrios uzdrowił wówczas córkę władcy, którą następnie poślubił, a także założył miasto Syrnos[1].
W Italii na szczycie góry Drion znajdowały się dwa sanktuaria, wzniesione ku czci Kalchasa i Podalejriosa. Osobę, która złożyła tam ofiarę z czarnego barana i następnie przespała się w skórze tego zwierzęcia, według ówczesnych wierzeń nawiedzały sny prorocze[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 293. ISBN 978-83-04-04673-3.
- ↑ a b Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 2001, s. 249. ISBN 83-7132-526-6.