Piotr Taras

Piotr Taras (ur. 24 czerwca 1929 w Tursku Wielkim, zm. 11 lutego 2024 w Radomiu) – polski duchowny katolicki, pallotyn, historyk Polonii.

Do zakonu pallotynów wstąpił w 1951, śluby złożył 8 września 1953. W latach 1951–1956 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie, święcenia kapłańskie otrzymał 24 czerwca 1956. W latach 1956–1957 był katechetą przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Piotr Taras naukę kontynuował na tej uczelni, w 1962 uzyskując magisterium na Wydziale Filozofii. W latach 1962–1966 był słuchaczem L’Institut d’Etude Politique Uniwersytetu Paryskiego. W 1968 obronił doktorat, w 1985 habilitował się. Był związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim jako pracownik Instytutu Migracji Katolickiej w latach 1972–1987. Pracował także jako wykładowca Wyższej Szkole Nauk Społecznych im. ks. Józefa Majki w Mińsku Mazowieckim (wcześniej w Józefowie), pełnił na tej uczelni funkcję prorektora.

W 1958 pracował jako kapelan w Klinice Akademii Medycznej w Poznaniu, w 1959 był wychowawcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Ząbkowicach Śląskich. W latach 1968–1972 redagował polskie wydanie Międzynarodowego Przeglądu Teologicznego „Concilium”. Brał udział w pracach Komisji Episkopatu Polski ds. Powołań (1968–1974). W latach 1987–1992 był redaktorem naczelnym wydawnictwa Pallottinum II w Warszawie. Był także administratorem Centrum Animacji Misyjnej w Konstancinie. Należy do Towarzystwa Naukowego KUL.

Jest autorem licznych publikacji dotyczących historii Polonii i życia religijnego Polaków. Ogłosił kilkadziesiąt artykułów w Encyklopedii Katolickiej.

Zmarł 11 lutego 2024 w Radomiu.

Bibliografia

• Kto jest kim w Polsce, edycja IV (zespół redakcyjny Beata Cynkier i inni), Warszawa 2001, s. 963
• Katalog Prowincji Chrystusa Króla Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (pallotyni) (zespół redakcyjny Sławomir H. Zaręba, Stanisław Chabiński), Ząbki 2003, s. 230 (z fotografią)
• Ks. dr hab. Piotr Taras, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-04-10] .