Pietro Rava

Pietro Rava
Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1916 ; Cassine
Data i miejsce śmierci	5 listopada 2006 ; Turyn
Wzrost	175 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata	Klub
	Juventus F.C.
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1952–1954	Calcio Padova
1956	UC Sampdoria
1957	Palermo
1961–1963	Alessandria Calcio
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2023-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pietro Rava (ur. 21 stycznia 1916 w Cassine, zm. 5 listopada 2006 w Turynie), piłkarz włoski, mistrz świata, mistrz olimpijski, trener.

Grał na pozycji lewego obrońcy. Największe sukcesy klubowe odniósł w barwach Juventusu, w którym grał w latach 1935–1950 (z przerwą w sezonie 1946/1947). Wraz z turyńskim klubem zdobył mistrzostwo kraju (1949/1950) i dwukrotnie Puchar Włoch (1937/1938, 1941/1942). W latach 1947–1950 pełnił funkcję kapitana zespołu. Poza Juventusem występował w US Alessandria Calcio 1912 (od początku kariery do 1935 i 1946–1947) i Novara Calcio (1950–1951). Rozegrał 352 spotkania w Serie A, z czego 303 jako piłkarz Juventusu.

W latach 1936–1946 rozegrał w reprezentacji Włoch 30 spotkań. Był kapitanem zespołu narodowego w 1940. Jako jeden z czterech piłkarzy świętował zarówno złoto na olimpiadzie w Berlinie w 1936, jak i na mistrzostwach świata dwa lata później. Na tej ostatniej imprezie znalazł się w "jedenastce" turnieju. Pozostali piłkarze włoscy, którzy zdobyli w 1936 i 1938 mistrzowskie trofea, to Sergio Bertoni, Alfredo Foni i Ugo Locatelli.

Po zakończeniu kariery Rava zajmował się pracą trenerską. Prowadził m.in. swój były klub Alessandria Calcio. Zmarł w listopadzie 2006 w wieku 90 lat. Był ostatnim żyjącym piłkarskim mistrzem świata z 1938.

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[a]