Phil Niekro
Philip Henry Niekro (ur. 1 kwietnia 1939 w Blaine, zm. 26 grudnia 2020 we Flowery Branch[1]) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 24 sezony w Major League Baseball.
Phil Niekro (1982) | |||||||||||||
miotacz | |||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Philip Henry Niekro | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
Knucksie | ||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
1 kwietnia 1939 | ||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
26 grudnia 2020 | ||||||||||||
Obywatelstwo | |||||||||||||
Odbijał |
prawą | ||||||||||||
Rzucał |
prawą | ||||||||||||
Debiut |
15 kwietnia 1964 | ||||||||||||
Ostatni występ |
27 września 1987 | ||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||
Win–loss record |
318–274 | ||||||||||||
ERA |
3,35 | ||||||||||||
Strikeouty |
3342 | ||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||
| |||||||||||||
Baseball Hall of Fame | |||||||||||||
Rok wprowadzenia |
1997 | ||||||||||||
Głosów |
80,3% | ||||||||||||
Metoda elekcji |
Kariera zawodnicza
edytujPo ukończeniu szkoły średniej, w lipcu 1958 roku podpisał kontrakt jako wolny agent z Atlanta Braves i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, najwyżej na poziomie Triple-A w Louisville Colonels i Denver Bears[2][3]. W MLB zadebiutował 15 kwietnia 1964 w meczu przeciwko San Francisco Giants jako reliever[2]. W sezonie 1969 po raz pierwszy zagrał w Meczu Gwiazd i ustanowił rekord kariery, notując 23 zwycięstwa. Ponadto w głosowaniu do nagrody Cy Young Award zajął 2. miejsce za Tomem Seaverem z New York Mets[2].
5 sierpnia 1973 w meczu przeciwko San Diego Padres zanotował pierwszego dla klubu no-hittera, po przeniesieniu jego siedziby z Milwaukee do Atlanty[4]. W 1978 otrzymał pierwszą w karierze Złotą Rękawicę[2]. 1 października 1982 przed ostatnim meczem sezonu zasadniczego Braves potrzebowali wygranej by zapewnić sobie mistrzostwo NL West Division. W wyjazdowym spotkaniu z Padres na Jack Murphy Stadium, Niekro zaliczył complete game shutout, a także zdobył dwupunktowego home runa w pierwszej połowie ósmej zmiany wyprowadzając Braves na prowadzenie 3–0[5].
Po dwudziestu sezonach spędzonych w Braves, w styczniu 1984 Niekro podpisał kontrakt z New York Yankees, w którym występował przez dwa sezony[2]. 6 października 1985 w meczu z Toronto Blue Jays zanotował 300. zwycięstwo w MLB jako 18. miotacz w historii ligi. W tym samym spotkaniu zaliczył shutout w wieku 46 lat i został wówczas najstarszym zawodnikiem, który tego dokonał[6]. Grał jeszcze w Cleveland Indians, Toronto Blue Jays i ponownie w Atlanta Braves, gdzie zakończył zawodniczą karierę[2].
Uhonorowanie
edytujW 1984 numer 35, z którym występował został zastrzeżony przez klub Atlanta Braves[7]. W 1997 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[8].
Nagrody i wyróżnienia
edytujNagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
5× All-Star | 1969, 1975, 1978, 1982, 1983 | [2] |
5× Gold Glove Award | 1978, 1979, 1980, 1982, 1983 | [2] |
Roberto Clemente Award | 1980 | [9] |
Lou Gehrig Memorial Award | 1979 | [10] |
# 35 zastrzeżony przez Braves | 1984 | [7] |
Baseball Hall of Fame | od 1997 | [8] |
Przypisy
edytuj- ↑ Hall of Fame knuckleballer Niekro dead at 81. mlb.com. [dostęp 2020-12-27]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Phil Niekro Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
- ↑ Phil Niekro Minor Leagues Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
- ↑ Knucksie’s no-no, first for Atlanta, 42 years ago today. nonohitters.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
- ↑ 30th anniversary: Phil Niekro’s great clutch game. hardballtimes.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
- ↑ 10,000 days since Phil Niekro’s 300th win. hardballtimes.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
- ↑ a b Braves: Phil Niekro, No. 35. mlb.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
- ↑ a b Niekro, Phil. baseballhall.org. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
- ↑ Roberto Clemente Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
- ↑ Lou Gehrig Memorial Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).