Paweł z Samosaty (ur. ok. 200, zm. ok. 273) – wczesnochrześcijański biskup, patriarcha Antiochii, teoretyk monarchianizmu.

Paweł z Samosaty
Patriarcha Antiochii
ilustracja
Kraj działania

Persja / Cesarstwo Rzymskie

Data urodzenia

ok. 200

Data śmierci

ok. 273

Patriarcha Antiochii
Okres sprawowania

260–268

Wyznanie

pierwotne chrześcijaństwo

Kościół

Patriarchat Antiocheński

Sakra biskupia

ok. 260

Wybór patriarchy

260

Życiorys

edytuj

Urodził się około 200 r. i pochodził z Samosaty[1]. Biskupem Antiochii został około 260 r.[2] Paweł uważał Jezusa za człowieka narodzonego z Maryi, który został przysposobiony przez Boga[2]. Odrzucał pogląd, że Chrystus był synem Bożym – twierdził, że stał się nim dopiero po narodzinach[2]. Został potępiony przez dwa synody w latach 263–268, a trzeci w 269 złożył go z urzędu[2]. Paweł zdołał utrzymać stolicę biskupią do 272 r., dzięki poparciu królowej Palmyry Septymii Zenobii[1]. Został wówczas ostatecznie obalony, kiedy Antiochia została ponownie podbita przez cesarza Lucjusza Aureliana[2]. Zmarł około 273 r.[1] Jego zwolennicy działali jeszcze do końca IV wieku[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Paweł z Samosat, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-05-08].
  2. a b c d e Paul of Samosata, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-05-08] (ang.).