Paweł Przybylski

polski kierowca rajdowy

Paweł Przybylski (ur. 28 grudnia 1959 w Warszawie, zwany przez kibiców "Chudy") – kierowca rajdowy, dwukrotny Rajdowy Mistrz Polski, zwycięzca 13 rajdów zaliczanych do RSMP.

Paweł Przybylski
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

28 grudnia 1959
Warszawa

Sukcesy

1993 - Rajdowe Samochodowe Mistrzostwa Polski (mistrz)
1994 - Rajdowe Samochodowe Mistrzostwa Polski (mistrz)

Kariera

edytuj

Zadebiutował w RSMP w 1982 roku. W sezonie 1983 zajął 3. miejsce w klasyfikacji generalnej RSMP i 3. miejsce w grupie A klasie markowej FSO, a w 1984 zajął 4. miejsce w klasyfikacji generalnej RSMP i zdobył tytuł Mistrza Polski w klasie A FSO1600. W 1987 r.jego pilotem został Maciej Wisławski, jeździli fabrycznym Polonezem 1600[1].

W 1989 roku przesiadł się na o wiele mocniejsze Audi Coupé quattro, na prawym fotelu usiadł Krzysztof Gęborys, z którym Przybylski jeździł do końca kariery. Pomimo awaryjności tego pojazdu przez trzy kolejne sezony utrzymywał się w ścisłej czołówce. W 1991 roku był o krok od sprawienia sensacji - gdyby bowiem nie uznano wyników kontrowersyjnego Rajdu Festiwalowego, o punkt pokonałby Mariana Bublewicza.

Pod koniec sezonu 1992 został zaangażowany do zespołu Toyota Motor Poland. Ekipa ta została utworzona z myślą o walce w sezonie 1993 z Bublewiczem. Jednak Toyoty Przybylskiego i Marka Gieruszczaka miały okazję poważnie pościgać się z Fordem olsztynianina tylko podczas Rajdu Karkonoskiego jeszcze w roku 1992. Po śmierci Bublewicza Toyoty nie miały sobie równych i zajęły dwa pierwsze miejsca na podium klasyfikacji indywidualnej RSMP w 1993 roku. Przybylski zdobył tytuł Mistrza Polski, Gieruszczak został wicemistrzem. Podczas Rajdu Barbórki 1993 jednak Przybylski miał poważny wypadek, po którym jego Toyoty nie udało się już odbudować.

W 1994 roku startował nadal w barwach zespołu Toyota Motor Poland, samochód przejął po Gieruszczaku. I tym razem został Mistrzem Polski. Jednak po tym sezonie Toyota zrezygnowała z jego usług, pozostawiając w ekipie jedynie Mistrza Polski w grupie N, Krzysztofa Hołowczyca.

Na pierwsze 4 rajdy sezonu 1995 Przybylski został zatrudniony przez Rafinerię Czechowice. Samochód - Ford Escort RS Cosworth - był podstawiany przez brytyjską stajnię Mike Taylor Developments. Kierowca z Warszawy mógł kontynuować starty pod warunkiem odnalezienia drugiego sponsora[1]. To jednak się nie udało i po Rajdzie Polski "Chudy" pojawił się dopiero na Rajdzie Barbórki, który wygrał. Mimo opuszczenia drugiej połowy sezonu zdobył tytuł wicemistrza Polski.

W następnych latach Przybylski pojawiał się coraz rzadziej na rajdowych trasach, najczęściej biorąc udział jedynie w Rajdzie Barbórki. W 1997 roku jednak jako pierwszy kierowca z Polski zasiadł za kierownicą samochodu WRC - sprowadził na Rajd Krakowski Forda Escorta WRC. Wygrał tę imprezę, ale następny rajd do Mistrzostw Polski zaliczył dopiero w 2001 roku, zasiadając za kierownicą Hyundaia Accenta WRC na Rajdzie Kormoran. Niestety, długa przerwa spowodowała, że "Chudy" zajął dopiero ósme miejsce, przegrywając z trzema "enkami".

Zwycięstwa w rajdach zaliczanych do mistrzostw Polski

edytuj
Nr Rajd Sezon Pilot Samochód
1 10. Rajd Karkonoski 1990 1990 Krzysztof Gęborys Audi Coupé quattro
2 7. Zimowy Rajd Dolnośląski 1991[2] 1991 Krzysztof Gęborys Audi Coupé quattro
3 9. Zimowy Rajd Dolnośląski 1993 1993 Krzysztof Gęborys Toyota Celica GT4
4 18. Rajd Krakowski 1993 1993 Krzysztof Gęborys Toyota Celica GT4
5 21. Rajd Elmot 1993 1993 Krzysztof Gęborys Toyota Celica GT4
6 50. Rajd Polski 1993[3] 1993 Krzysztof Gęborys Toyota Celica GT4
7 20. Rajd Kormoran 1994 1994 Krzysztof Gęborys Toyota Celica GT4
8 19. Rajd Krakowski 1994 1994 Krzysztof Gęborys Toyota Celica GT4
9 14. Rajd Karkonoski 1994 1994 Krzysztof Gęborys Toyota Celica GT4
10 42. Rajd Wisły 1994 1994 Krzysztof Gęborys Toyota Celica GT4
11 20. Rajd Krakowski 1995 1995 Krzysztof Gęborys Ford Escort RS Cosworth
12 23. Rajd Elmot 1995 1995 Krzysztof Gęborys Ford Escort RS Cosworth
13 22. Rajd Krakowski 1997 1997 Krzysztof Gęborys Ford Escort WRC

Życie prywatne

edytuj

Ma dwójkę dzieci (córka Anna, syn Maciej).[potrzebny przypis]

Przypisy

edytuj
  1. a b Wojciech Garbarz: Zeszło ze mnie powietrze. rajdy.hoga.pl, 2001-07-27. [dostęp 2011-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-02)]. (pol.).
  2. eWRC-results.com - rally database [online], www.ewrc-results.com [dostęp 2017-11-25].
  3. Zwycięstwo w klasyfikacji RSMP, w klasyfikacji generalnej rajdu był trzeci.