Paolo Giobbe
Paolo Giobbe (ur. 10 stycznia 1880 w Rzymie, zm. 14 sierpnia 1972 tamże) – włoski duchowny katolicki wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej. kardynał.
| Kardynał prezbiter | |||
.jpg)
| |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 stycznia 1880 | ||
| Data i miejsce śmierci |
14 sierpnia 1972 | ||
| Miejsce pochówku | |||
| Datariusz Jego Świątobliwości | |||
| Okres sprawowania |
1959–1968 | ||
| Nuncjusz w Holandii | |||
| Okres sprawowania |
1935–1959 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
4 grudnia 1904 | ||
| Nominacja biskupia |
30 marca 1925 | ||
| Sakra biskupia |
26 kwietnia 1925 | ||
| Kreacja kardynalska |
15 grudnia 1958 | ||
| Kościół tytularny | |||
| Data konsekracji |
26 kwietnia 1925 | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Ukończył seminarium w Rzymie, gdzie uzyskał doktoraty z teologii i prawa kanonicznego. Święcenia kapłańskie otrzymał 4 grudnia 1904. Do roku 1909 pracował duszpastersko, po czym rozpoczął pracę w Kurii. Początkowo był cenzorem w Rzymskiej Akademii Liturgicznej i minutantem w Kongregacji Rozkrzewiania Wiary. W tym samym roku został asystentem w Ateneum De Propaganda Fide. Od roku 1918 rektor tej uczelni.
30 marca 1925 otrzymał nominację na tytularnego arcybiskupa Tolemaide di Tebaide i nuncjusza w Kolumbii. Sakry udzielił mu kardynał Pietro Gasparri, Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej. W latach 1935–1959 internuncjusz z tytułem nuncjusza ad personam w Holandii. Na konsystorzu z grudnia 1958 został kardynałem prezbiterem Santa Maria in Vallicella. Od listopada 1959 pełnił funkcję Datariusza Jego Świątobliwości. Z urzędu zrezygnował w 1968, kiedy dykasteria została, w wyniku reform w Kurii, zlikwidowana. Brał udział w konklawe 1963. Prawo udziału w konklawe stracił w styczniu 1971, kiedy to wprowadzono ograniczenie dla kardynałów powyżej 80. roku życia. Umarł jako najstarszy żyjący członek Kolegium Kardynalskiego. Pochowany w jednej z kaplic na Campo Verano.