Pantherophis gloydi

gatunek węża

Pantherophis gloydi – gatunek węża z rodziny połozowatych. Jest niejadowity i jest gatunkiem endemicznym w regionie na wschód od Wielkich Jezior w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. W niektórych opracowaniach takson ten jest przypisywany wymarłemu gatunkowi węża, a w innych jest uważany za młodszy synonim dla innego gatunku z tego samego rodzaju, Pantherophis vulpinus[4].

Pantherophis gloydi
(Conant, 1940)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Rodzina

połozowate

Podrodzina

Colubrinae

Rodzaj

Pantherophis

Gatunek

Pantherophis gloydi

Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Etymologia

edytuj

Nazwa rodzajowa: gr. πανθηρ panthēr, πανθηρος panthēros „lampart, pantera”[5]; οφις óphis, óφεως ópheōs „wąż”[6]. Epitet gatunkowy jest eponimem upamiętniającym amerykańskiego herpetologa, Howarda K. Gloyda[7][8].

Spór o nazwę gatunkową

edytuj

Węże o angielskiej nazwie zwyczajowej foxsnakes są najczęściej dzielone na dwa gatunki - żyjący na wschodzie P. gloydi i P. vulpinus. Jednak w 2011 roku Crother, White, Savage, Eckstut, Graham i Gardner zaproponowali, by granicą dla obu gatunków była rzeka Missisipi, tak więc te żyjące na wschód od rzeki nazywane byłyby P. vulpinus (obejmywałoby to takson P. gloydi i część taksonu P. vulpinus), zaś te żyjące na zachód od Missisipi - P. rampsotti[4].

Dojrzałe osobniki osiągają od 91 do 137 cm długości (największy osobnik miał 179 cm). Grzbiet ma różne barwy, od żółtawej do jasnobrązowej, z ciemnymi plamkami. Głowa również ma różne kolory, od brązowego po jasnoczerwony. Brzuch jest zawsze żółty w czarną kratę. Łuski są lekko odwrócone. Młode węże są bardziej blade, ich plamki są bardziej brązowe i kończą się czarnymi obwódkami. Młode osobniki mają także czarną linię do przodu od oczu, która biegnie w kierunku szczęk[9].

Różni się od P. vulpinus liczbą plam na grzbiecie - ma ich około 34 (podczas gdy P. vulpinus - ok. 41). Plamy te są także około 3 cm większe[9].

Habitat

edytuj

P. gloydi bytuje na rozlewiskach oraz na sąsiednich łąkach i polach[9].

Zasięg

edytuj

Wąż ten jest znajdowany we wschodniej części regionu Wielkich Jezior, na terenach stanów Ohio, Michigan w USA i Ontario w Kanadzie[9].

Status

edytuj

Gatunkowi temu grozi wymarcie przede wszystkim ze względu na utratę miejsc bytowania. Ich liczba gwałtownie się zmniejszyła na skutek zagospodarowywania rozlewisk i budowy ludzkich siedlisk; odnotowywano także przypadki trzymania ich w domu jako zwierzę domowe, ponieważ jest często mylony z innymi wężami, takimi jak mokasyn miedziogłowiec lub Sistrurus catenatus. Ponadto, jako że ten wąż używa grzechotki w podobny sposób do grzechotników, wiele ludzi zabija go w obawie o własne życie (nie jest to jednak jadowity gatunek). Gatunek ten znajduje się na listach zagrożonych wymarciem zwierząt we wszystkich trzech stanach, w jakich występuje[9].

Pożywienie

edytuj

Podstawowym pożywieniem gada są różne małe ssaki, płazy i ptaki, żywi się także jajami ptaków[10].

Rozród

edytuj

Samica składa pod gnijącymi i ściętymi pniami drzew od 7 do 29 jaj, z których małe węże wykluwają się po około 60 dniach.

Przypisy

edytuj
  1. R. Conant. A New Subspecies of the Fox Snake, Elaphe vulpina Baird and Girard. „Herpetologica”. 2 (1), s. 1–14, 1940. (ang.). 
  2. Pantherophis vulpinus. The Reptile Database.. [dostęp 2018-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-01)]. (ang.).
  3. G.A. Hammerson, Pantherophis vulpinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2018-1 [dostęp 2018-07-12] (ang.).
  4. a b Brian I. Crother i inni, A Reevaluation of the Status of the Foxsnakes ''Pantherophis gloydi'' Conant and ''P. vulpinus'' Baird and Girard (''Lepidosauria''), „ISRN Zoology”, 2011, DOI10.5402/2011/436049 [dostęp 2018-07-12].
  5. Jaeger 1944 ↓, s. 161.
  6. Jaeger 1944 ↓, s. 154.
  7. Scientific and Common Namesof the Reptiles and Amphibians of North America - Explained. [dostęp 2018-07-12]. (ang.).
  8. Bo Beolens, Michael Watkins, Michael Grayson: The Eponym Dictionary of Reptiles. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2011, s. 102. ISBN 978-1-4214-0135-5.
  9. a b c d e Pantherophis gloydi w animaldiversity.org. [dostęp 2018-07-12]. (ang.).
  10. J. Holman i in.: Michigan Snakes: A Field Guide and Pocket Reference.. Michigan State University, 1999. ISBN 978-1565250048.

Bibliografia

edytuj