Ostnica piaskowa (Stipa borysthenica) – gatunek z rodziny wiechlinowatych (Poaceae), w zależności od ujęcia systematycznego włączany czasem do gatunku zbiorowegoostnicy piórkowatej (Stipa pennata L.)[4]. Występuje w środkowej i wschodniej Europie oraz w zachodniej i środkowej Azji – od Niemiec po Mongolię[3]. W Polsce gatunek znany jest z pojedynczych stanowisk w dolinie dolnej Odry (m.in. Siekierki) oraz ze wsi Nawodna koło Chojny (wszystkie stanowiska w województwie zachodniopomorskim).

Ostnica piaskowa
Ilustracja
Step z ostnicą piaskową
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

ostnica

Gatunek

ostnica piaskowa

Nazwa systematyczna
Stipa borysthenica Klokov ex Prokudin
E.V.Wulff, Fl. Kryma 1(4): 25 (1951)[3]

Morfologia

edytuj
 
Pokrój

Tworzy duże kępy, z których podstawy wyrastają pędy płonne i pędy kwiatostanowe, osiągające 40–90 cm wysokości. Owocuje na przełomie wiosny i lata.

Zagrożenia i ochrona

edytuj

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Gatunek krytycznie zagrożony, ginący.

Kategorie zagrożenia gatunku:

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).
  3. a b c Stipa borysthenica Klokov ex Prokudin, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-22].
  4. Stipa borysthenica. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2011-01-27].
  5. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  6. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  7. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

Bibliografia

edytuj
  • K. Zarzycki (red.) R. Kaźmierczakowa: Polska czerwona księga roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2001. ISBN 83-85444-85-8.