Odpowiedzialność parlamentarna

Ten artykuł od 2008-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Odpowiedzialność parlamentarna (polityczna) – ponoszą ją poszczególni członkowie gabinetu lub cały gabinet (odpowiedzialność gabinetowa) przed parlamentem w związku ze sprawowaniem swoich funkcji. Parlament może żądać usunięcia ministra lub całego rządu jeśli nie odpowiada mu prowadzona przezeń polityka. Odpowiedzialność parlamentarna jest realizowana w drodze wotum nieufności.

Odpowiedzialność parlamentarna jest charakterystyczna dla republik o parlamentarno-gabinetowym systemie sprawowania rządów. Nie występuje na przykład w Stanach Zjednoczonych (republika prezydencka). Tam, w zgodzie z zasadą separacji władzy wykonawczej i ustawodawczej (separation of powers), Kongres nie może domagać się odwołania sekretarzy (ministrów), choćby ci realizowali politykę nieodpowiadającą Kongresowi^[1].

Pojęcie odpowiedzialności parlamentarnej zostało wypracowane przez praktykę rządów w Wielkiej Brytanii w XVII–XVIII stuleciu.

Przypisy

↑ Mianowanie sekretarzy przez prezydenta zależy od zgody Senatu. Senat ani Izba Reprezentantów nie mogą żądać ich ustąpienia – jedynie w trybie impeachmentu, co należy do odpowiedzialności konstytucyjnej.

[1] Mianowanie sekretarzy przez prezydenta zależy od zgody Senatu. Senat ani Izba Reprezentantów nie mogą żądać ich ustąpienia – jedynie w trybie impeachmentu, co należy do odpowiedzialności konstytucyjnej.

[1]