Nowe Hebrydy

Nowe Hebrydy
Condominium des Nouvelles-Hébrides
New Hebrides Condominium
	kondominium
	1906–1980
Godło	Flaga
Państwo	Francja
Siedziba	Port Vila
Data powstania	1906
Data likwidacji	30 lipca 1980
Powierzchnia	12 189 km²
Populacja ; • liczba ludności	; 100,000
• gęstość	8.2 os./km²
Języki urzędowe	angielski, francuski
	Położenie na mapie;
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zasugerowano, aby ten artykuł podzielić na różne artykuły – 1. archipelag (geografia fizyczna), 2. dawna kolonia (geografia historyczno-polityczna); por. Neue Hebriden(inne języki), de:Kondominium Neue Hebriden).

Nowe Hebrydy – kolonialna nazwa archipelagu około 80 wysp pochodzenia wulkanicznego i koralowego położonego około 1700 km na północny wschód od Australii, między 12 a 20° szerokości geograficznej południowej, obecnie niepodległe państwo Vanuatu.

Geografia

Powierzchnia wysp: 12,2 tys. km² (podawane także 14,8 tys. km²^[1]). Ludność w roku 2008 wynosiła 233 tys. osób, głównie pochodzenia melanezyjskiego (98%)^[2]. Główne wyspy Nowych Hebrydów (Espiritu Santo, Éfaté, Erromango, Malekula) są pochodzenia wulkanicznego, małe wysepki (Lopevi, Tanno) mają charakter koralowy. Ambrim i Lopevi są czynnymi wulkanami^[1].

Na wyspach panuje klimat wilgotny równikowy. Wyspy północne porastają wilgotne lasy równikowe, wyspy na południu porastają lasy suche i sawanna^[3]. Średnie temperatury miesięczne w przedziale 23–28 °C^[1]. Pora deszczowa trwa od listopada do kwietnia, roczna suma opadów wynosi 1500–2500 mm^[3]. Często występują cyklony^[2].

Historia

Wyspy zostały odkryte w 1606 roku przez portugalskiego żeglarza Pedro Fernandeza de Quirósa. W 1774 roku zostały przebadane przez Jamesa Cooka^[1]. To on właśnie nadał im nazwę Nowych Hebrydów^[2]. Od roku 1870 na wyspy napływali kolonizatorzy angielscy i francuscy. Od 1906 roku wyspy stanowiły angielsko-francuskie kondominium^[1]. W 1980 roku wyspy uzyskały pełną niepodległość jako państwo Vanuatu^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e praca zbiorowa: Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 311.
↑ ^a ^b ^c ^d Ilustrowana Encyklopedia Powszechna. T. V S-Z. Kraków: Zielona Sowa, 2010, s. 168. ISBN 978-83-7623-449-6.
↑ ^a ^b Vanuatu. W: Wielki Encyklopedyczny Atlas Świata. T. 18. Australia i Oceania. s. 74.

[pwn-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e praca zbiorowa: Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 311.

[pwnnowy-2] Ilustrowana Encyklopedia Powszechna. T. V S-Z. Kraków: Zielona Sowa, 2010, s. 168. ISBN 978-83-7623-449-6.

[weas-3] Vanuatu. W: Wielki Encyklopedyczny Atlas Świata. T. 18. Australia i Oceania. s. 74.

[1]

[2]

[3]