Niszczyciele typu Fubuki

Niszczyciele typu Fubuki
Kraj budowy	Japonia
Użytkownicy	Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Wejście do służby	1928
Zbudowane okręty	20
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	2050 ton
Długość	115 metrów
Szerokość	10 metrów
Zanurzenie	3,2 metra
Napęd	4 turbiny parowe, 50 000 KM; 2 śruby
Prędkość	38 węzłów
Załoga	197
Uzbrojenie	6 dział 127 mm ; 22 dział 25 mm ; 9 wyrzutni torped kaliber 610 mm; 36 bomb głębinowych
	Multimedia w Wikimedia Commons

Niszczyciele typu Fubuki – japoński typ niszczycieli z okresu międzywojennego i czasów II wojny światowej, który w momencie wprowadzenia do służby stanowił serię najsilniej uzbrojonych okrętów tej klasy na świecie. Pierwszy okręt tego typu wszedł do służby w roku 1928, łącznie zbudowano 20 jednostek dwóch podstawowych wersji. Z wyjątkiem „Miyuki”, który zatonął w 1934 roku na skutek kolizji, wszystkie jednostki tego typu wzięły udział w wojnie na Pacyfiku. Jedyną jednostką która przetrwała działania wojenne był „Ushio”, który został zezłomowany w 1948 roku.

Historia

Stępkę pod pierwszy z serii opisywanych dużych niszczycieli położono 19 czerwca 1926 r. Wodowanie miało miejsce 15 listopada 1927, a wejście do służby nastąpiło 10 sierpnia 1928 r. Okręty po zbudowaniu charakteryzowały się pełną wypornością wynoszącą 2050 ton i dzięki napędowi składającemu się z turbin parowych osiągały maksymalną prędkość 38 węzłów. W latach 1935–1937 okręty poddano przebudowie, w wyniku której ich wyporność wzrosła do 2400 ton. Po przebudowie poprawiła się stabilność i dzielność morska tych jednostek. Wyposażone w 6 dział kaliber 127 mm i 9 wyrzutni torped kaliber 610 mm okręty należały do najlepiej uzbrojonych niszczycieli w czasie gdy wchodziły do służby. Całkowicie zamknięte i opancerzone wieże artylerii głównej stanowiły pierwsze tego typu rozwiązanie zastosowane na niszczycielach. Po wybuchu wojny z uwagi na potrzebę lepszej obrony przeciwlotniczej zdemontowano jedną wieżę artylerii 127 mm i w jej miejsce zamontowano działka przeciwlotnicze kalibru 25 mm.

Wersje

Powstały dwie wersje okrętów typu Fubuki:

Type I (Fubuki) – pierwsza i podstawowa wersja okrętów budowanych w latach 1928-1929. Działa artylerii głównej miały kąt podniesienia 40 stopni. Zbudowano 10 okrętów tej wersji.
Type II (Ayanami) – okręty wchodziły do służby w latach 1930-1931. Działa artylerii głównej miały kąt podniesienia 75 stopni, dzięki czemu można było je lepiej wykorzystać do zadań przeciwlotniczych. Zbudowano 10 okrętów tej wersji.

Zastosowanie

Okręty typu Fubuki były intensywnie wykorzystywane podczas wojny na Pacyfiku i wzięły udział w większości operacji prowadzonych przez Japońską Cesarską Marynarkę Wojenną. W roku 1943 jednostka typu Fubuki należąca do wersji Type II „Amagiri”, biorąca udział w transportowaniu posiłków dla walczących wojsk w ramach operacji „Tokyo Express”, staranowała i zatopiła amerykański kuter torpedowy „PT-109”, którego dowódcą był późniejszy prezydent Stanów Zjednoczonych John F. Kennedy.

Bibliografia

Eric W. Osborn: Destroyers. An Illustrated History of Their Impact. Santa Barbara: ABC-Clio, 2007. ISBN 1-85109-479-2.

Linki zewnętrzne

www.combinedfleet.com (ang.)