Niksar

miasto w Turcji

Niksar, dawniej Neocezareamiasto w Turcji w prowincji Tokat. W III w., biskupem był tu Grzegorz Cudotwórca (ur. 213 - zm. ok. 270).

Niksar
ilustracja
Państwo

 Turcja

Prowincja

Tokat

Dystrykt

Niksar

Wysokość

350 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności


26 725[1]

Kod pocztowy

60600

Położenie na mapie Turcji
Mapa konturowa Turcji, u góry znajduje się punkt z opisem „Niksar”
Ziemia40°35′N 36°58′E/40,583333 36,966667
Strona internetowa

Pierwotnie była tu osada Cabira - ulubiona rezydencja królów Pontu Mitrydatesa Wielkiego oraz Polemona. Pompejusz założył tu miasto i nazwał je Diopolis. Królowa Pythodoris przeniosła tu swoją stolicę i ponownie zmieniła jej nazwę na Sebaste. W czasach cesarza rzymskiego Tyberiusza miasto znane było pod nazwą Neocæsarea (Nowa Cezarea). Współczesna nazwa turecka tak jak wiele innych w Anatolii nawiązuje do pierwotnej nazwy greckiej.

Chrześcijaństwo zawitało do Nowej Cezarei w III wieku. Miasto zostało schrystianizowane, gdy biskupem był Grzegorz Cudotwórca. Ok. roku 238, po studiach w szkole Orygenesa, w trakcie których także przyjął chrześcijaństwo, wrócił on do rodzinnego miasta, gdzie został wyświęcony na biskupa Neocezarei przez metropolitę Fedimosa. Miał wtedy ok. 40 lat i przewodniczył diecezji przez 30 lat. Kroniki podają, że w 240 było w mieście 17 chrześcijan a w 270, w roku śmierci Grzegorza, już tylko 17 pogan[2][3].

Miasto stało się siedzibą arcybiskupstwa obejmującego sufraganie w całej prowincji Pontu: Trapezunt, Cerasus (miasto), Polemonium (miasto), Comana, Rhizæum i Pityus. Za Dioklecjana stało się stolicą prowincji Pontus Polemoniacus. W 315 odbył się tu wielki synod.

W roku 344 miasto zostało całkowicie zniszczone przez trzęsienie ziemi[4]. To samo zdarzyło się 150 lat później w 499 r.[5]

W 1068 splądrowane przez Turków Seldżuckich. W 1397 włączone do Państwa Osmańskiego.

Przed 1914 była żyła tu społeczność grecka i ormiańska, a miasto liczyło ok. 4000 mieszkańców. Według danych na rok 2000 miasto zamieszkiwało 44 808 osób.

Bibliografia

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Niksar: Les villes les plus grandes avec des statistiques de la population.. [w:] World Gazetteer [on-line]. [dostęp 2010-09-04]. (fr. • ang. • niem. • hiszp.).
  2. S. Vailhé: Neocæsarea. W: Catholic Encyclopedia. 1913. (ang.).
  3. H. Leclercq: St. Gregory of Neocaesarea (Thamaturgos). W: Catholic Encyclopedia. 1913. (ang.).
  4. Por. Hieronim ze Strydonu, Kroniki, rok 2362
  5. Teodor Lektor, II,54