Niccolò Manucci
Niccolò Manucci (ur. 19 kwietnia 1638 w Wenecji, zm. 1717[1] ) – włoski pisarz i podróżnik.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki |
Urodzony w rodzinie Pasqualino and Rosa Bellinich. W wieku 14 lat wyjechał do wujka, kupca mieszkającego na Korfu, gdzie wkradł się na statek płynący do Smyrny w Turcji. Dzięki wstawiennictwu Henry'ego Barda, wicehrabiego Bellomont uniknął wyrzucenia z okrętu na pełnym morzu. Po dotarciu do Smyrny dołączył do Henry'ego Barda, z którym dotarł do Indii[1] . Do miasta Surat przybył w 1656 roku w wieku zaledwie 18 lat[2] , gdzie ze względu na swoje europejskie pochodzenia zdołał zdobyć zaufanie Dary Szikoha, najstarszego syna cesarza Indii Szahdżahana i jego najukochańszej żony Mumtaz Mahal. Dostęp do cesarskiego dworu i haremu (podając się za lekarza miał tam dostęp) umożliwił mu zdobycie wielu informacji, które zebrał w swoich wspomnieniach - Storia do Mogor[3] .
Zmarł w 1717 roku w Monte Grande, w pobliżu dzisiejszego Puducherry w południowych Indiach[1] .
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Biographical Dictionary of Italians. Treccani. [dostęp 2020-05-10]. (wł.).
- The Travels of Niccolao Manucci. Live History India. [dostęp 2020-05-10]. (ang.).
- Waldemar Hansen: Pawi tron. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987. ISBN 83-06-01620-3.
- ISNI: 0000000108836214
- VIAF: 29628272
- LCCN: nr92035612
- GND: 119065800
- LIBRIS: 0xbfldkj5dqxgg3
- BnF: 124504337
- SUDOC: 033659869
- SBN: CFIV045436
- NLA: 36571157
- BNE: XX1143126
- NTA: 070779287
- BIBSYS: 97012958
- CiNii: DA11942692
- Open Library: OL208909A
- PLWABN: 9810638598005606
- NUKAT: n2007082094
- J9U: 987007284148505171
- ΕΒΕ: 144728