Niżnia Liptowska Ławka
Niżnia Liptowska Ławka (słow. Nižná liptovská lávka, niem. Untere Liptauer Bank, węg. Alsó-Liptói-Őrszem-nyereg)[1] – położona na wysokości około 2035 m przełęcz w grani głównej Tatr, między dwoma skalistymi czubami: Wyżnim Kosturem (Vyšný kostúr, ok. 2083 m n.p.m.) a Niżnim Kosturem (Nižný kostúr, ok. 2055 m n.p.m.) w grani Liptowskich Murów. Przez szczyty te oraz przełęcz przebiega granica polsko-słowacka, a przy tym także granica Liptowa i Podhala (stąd „liptowskie” nazewnictwo)[2].
 Wyżni i Niżni Liptowski Kostur, oddzielone Niżnią Liptowską Ławką | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2035 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°11′58,8″N 20°01′58,6″E/49,199667 20,032944
| |
Przełączka jest jedną z dwóch Liptowskich Ławek – Wyżni Kostur jest oddzielony Wyżnią Liptowską Ławką od głównego wierzchołka masywu Szpiglasowego Wierchu. Jest to przełączka trawiasta. Na północny wschód na Czerwony Piarg Szpiglasowej Kotlinki w Dolinie Pięciu Stawów Polskich opada z niej trawiasty żlebek. Trawiaste zbocza południowo-zachodnie opadają do Doliny Ciemnosmreczyńskiej, odgałęzienia Doliny Koprowej[2].
Pierwsze znane przejście: Mór Déchy, Ján Ruman Driečny (młodszy), Martin Spitzkopf, 4 września 1874 r. Zimą na przełęczy byli przy okazji przechodzenia grani Liptowskich Murów Adam Karpiński i Wilhelm Smoluchowski 8 kwietnia 1925 r.[3]
Przypisy
edytuj- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2018-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b Władysław Cywiński, Szpiglasowy Wierch, t. 11, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.
- ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem, t. 4, Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.