Milan I Obrenowić

Milan
	; mal. Stevan Todorović, 1883
	książę Serbii
Okres	od 10 czerwca 1868; do 1878
Poprzednik	Michał Obrenowić
	król Serbii
Okres	od 1878; do 1889
Następca	Aleksander I Obrenowić
	Dane biograficzne
Dynastia	Obrenowiciów
Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1854 ; Mărășești
Data i miejsce śmierci	11 lutego 1901 ; Wiedeń
Miejsce spoczynku	Monaster Krušedol
Ojciec	Miłosz Obrenowić
Matka	Helena Maria Catargiu
Rodzeństwo	Tomisława,; Alexandru Ioan Cuza, Dimitrie Cuza
Żona	Natalia Keszko
Dzieci	Aleksander, Sergiusz
Konkubina	Artemisia Hristić
Dzieci	Đorđe Hristić
	Multimedia w Wikimedia Commons

Milan, serb. Милан (ur. 22 sierpnia 1854 w Mărășești, zm. 11 lutego 1901 w Wiedniu) – książę Serbii w 1868–1882, panujący jako Milan II, następnie król w 1882–1889; z dynastii Obrenowiciów.

Życiorys

Należał do dynastii Obrenowiciów. Był wnukiem brata Miłosza Obrenowicia i kuzynem swojego poprzednika Michała Obrenowicia. Urodził się na wygnaniu w Rumunii, jako syn księcia Milosza (1829–1861) i jego żony, mołdawskiej szlachcianki Marii Catargiu. 17 października 1875 poślubił 16-letnią Natalię Keszko, córkę Piotra Iwanowicza Keszki, mołdawskiego bojara i pułkownika w armii rosyjskiej, co owocowało podatnością królowej na wpływy rosyjskie. Para miała razem dwóch synów:

Małżeństwo okazało się nieszczęśliwe, Milan zdradzał Natalię m.in. z Jeanette Jerome (żoną lorda Randolpha Churchilla i matką Winstona Churchilla). Od 1886 para oficjalnie była w separacji.

W 1878 uzyskał niepodległość Serbii od Turcji. W 1882 roku przyjął tytuł królewski. Abdykował w kwietniu 1889 roku na rzecz małoletniego syna^[1]. Zmarł w 1901.