Mika Kallio

fiński motocyklista wyścigowy

Mika Kallio (ur. 8 listopada 1982 w Valkeakoski) – fiński motocyklista uczestniczący w Motocyklowych Mistrzostwach Świata. Swoją karierę rozpoczął w 1997 roku. Już wtedy zaczął świętować pierwsze sukcesy w mistrzostwach Finlandii. Kolejne zwycięstwa w tych zawodach odnosił w 1999 i 2000 roku.

Mika Kallio
ilustracja
Państwo

 Finlandia

Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1982
Valkeakoski

Sezon 2015
Seria

Motocyklowe Mistrzostwa Świata w klasie Moto2

Zespół

Italtrans Racing Team

Motocykl

Kalex Moto2 2015

Nr startowy

36

Partnerzy

Franco Morbidelli

Sukcesy

2005 - 2006 Motocyklowe Mistrzostwa Świata w klasie 125 cm³ (wicemistrz)

Strona internetowa

Fin startował również w żużlu na lodzie, gdzie wygrał mistrzostwa Finlandii w 2000, 2004 i 2005 roku w klasie 125 cm³, również zwyciężał dwukrotnie w klasie 500 cm³.

W 2006 roku został wybrany najlepszym sportowcem w sportach motorowych w Finlandii.

Kariera

edytuj

Początek startów w Mistrzostwach Świata

edytuj

Kallio po raz pierwszy uczestniczył w wyścigach Mistrzostw Świata w wyścigu o Grand Prix Niemiec, 22 lipca 2001. Wyścig zakończył już na pierwszym okrążeniu. Kolejny raz na start musiał czekać dwa miesiące.23 września, podczas Grand Prix Walencji ujechał cztery okrążenia. Fin nie zdobył ani jednego punktu w klasyfikacji generalnej. Na kolejne starty musiał czekaj aż do wiosny. Wtedy wystartował w Japonii, jednak z miernym skutkiem, ponieważ nie ukończył zawodów. Przez kolejne wyścigi startował coraz lepiej i w pierwszych trzech startach na starym kontynencie znajdował się na pozycjach w czołowej dziesiątce. Po dobrych startach trzykrotnie nie kończył wyścigów. Po czym już nie jeździł tak rewelacyjnie. Ostatecznie zdobył 78 oczek w ciągu 16 konkursów. W 2003 roku Kallio startował bardzo nierówno. Do wyścigu o Grand Prix Niemiec, ani raz nie znalazł się w czołowej piątce, a zdarzało się, że znajdował się poza punktowaną piętnastką. Właśnie po wyścigu w Sachsenring Fin zmienił drużynę. Przeszedł z Ajo Motorsport używającego Hondy do zespołu KTM. Była to dobra decyzja, bo już w pierwszym wyścigu w nowym zespole zajął czwarte miejsce tracąc do podium 0,6 sekundy. Później wystąpiły trzy słabsze starty, po czym w wyścigu o Grand Prix Malezji zajął pierwszy raz w historii miejsce na podium. Przegrywając jedynie z Danielem Pedrosą. Kolejny startów nie ukończył, choć w przedostatnim starcie zajął w kwalifikacjach trzecie miejsce. Sezon 2004 również wyglądał podobnie jak poprzedzający. Do wyścigu o wielką nagrodę Niemiec, ani razu nie znalazł się w czołowej piątce, ale u naszych zachodnich sąsiadów znalazł się na piątej pozycji. W kolejnym wyścigu był czwarty. Następnie nie ukończył wyścigu w Czechach, a w kolejnym starcie w Portugalii po raz drugi ukończył zawody na drugim miejscu. Przegrywając jedynie z Hectorem Barberą. Końcówka sezonu nie była udana. Na pięć startów tylko jeden ukończył (4. miejsce w Katarze).

2005 - 2. miejsce w 125 cm³

edytuj

W 2005 roku Kallio po raz pierwszy miał szansę zdobyć tytuł mistrza świata. Sezon rozpoczął bardzo dobrze. Najpierw w Hiszpanii był drugi przegrywając z Marco Simoncelli. Jednak tydzień później nie było już na niego mocnych i okazał się najlepszym zawodnikiem w wyścigu o wielką nagrodę Portugalii. Kolejny start był zdecydowanie słabszy. W Chinach był dopiero 11., choć w kwalifikacjach wywalczył sobie pole position. Po powrocie do Europy wrócił na podium, a dokładnie na jego najniższym stopniu. We Włoszech również zapowiadało się na dobry wynik, ale defekt maszyny zapobiegł ambicjom Fina. W Katalonii Mika znów zdobył najlepsze miejsce na starcie i znów nie dojechał do mety. Ta sama sytuacja powtórzyła się w Holandii. W skróconym wyścigu w Wielkiej Brytanii (opady deszczu) Fin nie zdołał obronić ponownie najlepszego miejsca na starcie i zajął siódmą lokatę. Znowu przełomowym momentem było Grand Prix Niemiec, które Mika wygrał startując z pole position. Nastąpiła passa, w której zawodnik KTM-u cztery razy stanął na podium. W tym wygrywając konkurs w Japonii. W Grand Prix Kataru doszło do wygranej kolegi z zespołu Gábor Talmácsi, który próbował zwolnić na ostatnich metrach, aby pomóc Kallio. Nie udało mu się to i wygrał o zaledwie 0,017 sekundy. Kolejny start w Australii był gorszy, bo był piąty, a w przedostatniego wyścigu w Turcji Fin nie ukończył co spowodowało, iż w ostatnim wyścigu sezonu zawodnik jeżdżący na motocyklu KTM musiał wygrać, a walczący z nim Thomas Lüthi być najwyżej na 14. miejscu. Pierwsza część planu się sprawdziła. Fin wygrał wyścig w Walencji, jednak Szwajcar był dziewiąty i to on wygrał mistrzostwa zaledwie o 5 punktów.

2006 - 2. miejsce w 125 cm³

edytuj

Sezon 2006 Fin również ukończył na drugim miejscu, ale tym razem zdecydowanie przegrał z Alvaro Bautistą, choć wygrał Chinach, Holandii oraz Japonii to Hiszpan wygrał, aż 8 razy i walka z nim nie mogła się zakończyć powodzeniem. Fin mógł tylko patrzeć jak rośnie przewaga między nima Bautistą.

Rok rozpoczął się od czwartego miejsca w Hiszpanii, w kolejnym starcie doszło do pierwszego 2. miejsca w sezonie w tym samym kraju, gdzie w poprzednim roku Kallio stracił cenne 5 oczek w walce o tytuł mistrza świata w Katarze. W Turcji ponownie nie ukończył wyścigu. Po czym wygrał w Chinach. Powrót na stary kontynent nie był już tak udany jak rok wcześniej. Tylko we Francji stanął na drugim stopniu podium. Po miesiącu przerwy Fin ponownie stanął na podium, tylko, że na najwyższym stopniu. Po dwóch tygodniach w Donington Park ustąpił jedynie Bautiście. Kolejny raz na podium pojawił się w ostatnim wyścigu wakacji przegrywając ponownie z Hiszpanem. Taka sytuacja utrzymywała się jeszcze przez dwa wyścigi. Wtedy Mika przełamał passę i wygrał, choć tylko o 0,185 sekundy. Do końca sezonu Fin utrzymywał się na podium, będąc trzecim w Portugalii oraz drugi w Walencji.

2007 - 7. miejsce w 250 cm³

edytuj

W 2007 roku Fin przeniósł się do 250 cm³. Dwa pierwsze starty nie były dobre. W obydwu Mika nie dojechał do mety. Następnie były trzy wyścigi w czołowej dziesiątce i ponowny nie sklasyfikowany wyścig. Kolejne trzy nie przyniosły większej zmiany. Miejsca w drugiej połowie pierwszej dziesiątki nie były najlepsze, ale znowu zbliżał się wyścig o GP Niemiec, które zawsze zawodnikowi z KTMu wychodziło. I tym razem nie było inaczej. Zwycięzcą został Hiroshi Aoyama, a tuż za nim był Kallio tracąc tylko 0,119 sekundy. Po miesięcznych startach motocyklistów, nadszedł wyścig w Czechach, gdzie znowu Fin znalazł się na podium, tym razem na jego najniższym stopniu. Następne dwa starty wyglądały tak jak początek sezonu. Wyścigi w San Marino i Portugalii zostały nie zakończone dojazdem na metę. Tydzień po wyścigu w Portugalii w Japonii Mika wygrał pierwszy raz w klasie 250. Było to drugie z rzędu zwycięstwo w Japonii, jednak tym razem przy wyższych obrotach maszyny. Koniec sezonu Kallio uwieńczył zwycięstwem w Walencji wyprzedzając o 0,371 sekundy Alexa de Angelisa.

Sezon 2008 Kallio zaczął bardzo dobrze. W pierwszym wyścigu sezonu w Grand Prix Kataru, pierwszym wyścigu nocnym w historii zajął trzecie miejsce tracąc nieco ponad sekundę do zwycięzcy. Trzy tygodnie później wygrał Grand Prix Hiszpanii, a dwa tygodnie później stał się po raz pierwszy w swojej karierze liderem mistrzostw świata w klasie 250 cm³, dzięki trzeciemu miejscu w wyścigu. Swoją przewagę powiększył po zwycięstwie w Grand Prix Chin. Kolejne zawody odbyły się już w Europie. We Francji zajął piąte miejsce. W kolejnym starcie na półwyspie Apenińskim podczas Grand Prix Włoch uzyskał swój najlepszy w karierze występ w Mugello. Dotychczas był tam najwyżej szósty. Chociaż Fin nie znalazł się na podium to powiększył swoją przewagę nad drugim Pasinim z 16 do 18 punktów. W Katalonii Mika nie ukończył wyścigu z powodu defektu motocykla przez co zbliżył się do niego Włoch Marco Simoncelli, który wygrał na torze pod Barceloną. Na Donington Park zawodnikowi dopisało szczęście. Na ostatnich okrążeniach był trzeci, jednak z małą szansą na zwycięstwo. Kolejny błąd Simoncelli'ego spowodował, iż jadący z nim Alvaro Bautista stracił linię jazdy. Wykorzystał to Kallio wyprzedzając obu zawodników. Prowadzenie nie oddał do końca wyścigu. Sześć dni później w holenderskim Assen Kallio miał problemy z dobraniem opon. Jego Dunlopy nie wytrzymały tempa wyścigu i pod koniec zawodów Fin musiał jeździć wolniej, aby przybyć na metę na punktowanej pozycji. Wykorzystał to zdarzenie Simoncelli odrabiając praktycznie całą stratę do lidera kwalifikacji. Kallio po tym wyścigu miał punkt przewagi nad Włochem. Jednak już w Niemczech Fin stracił prowadzenie w klasyfikacji generalnej. Simoncelli wygrał, a Kallio zajął 4. miejsce co spowodowało 11 punktową przewagę Włocha.

Statystyki

edytuj

Sezony

edytuj
Sezon Klasa Motocykl Zespół Wyścigi Wygrane Podia PP Najsz. okr. Pkt. Msc WCh
2001 125cc Honda RS125R Ajo Motorsport 2 0 0 0 0 0 NC  –
2002 125cc Honda RS125R Ajo Motorsport 16 0 0 0 0 78 11  –
2003 125cc Honda RS125R Ajo Motorsport 16 0 1 0 0 88 11  –
KTM 125 FPR KTM
2004 125cc KTM 125 FPR Red Bull KTM 16 0 1 0 0 86 10  –
2005 125cc KTM 125 FPR Red Bull KTM 16 4 10 8 3 237 2  –
2006 125cc KTM 125 FPR Red Bull KTM 16 3 11 4 1 262 2  –
2007 250cc KTM 250 FPR Red Bull KTM 17 2 4 2 2 157 7  –
2008 250cc KTM 250 FPR Red Bull KTM 16 3 6 0 2 196 3  –
2009 MotoGP Ducati GP9 Pramac Racing 16 0 0 0 0 71 15  –
Ducati Marlboro
2010 MotoGP Ducati GP10 Pramac Racing 16 0 0 0 0 43 17  –
2011 Moto2 Suter MMXI Marc VDS Racing Team 17 0 1 0 0 61 16  –
2012 Moto2 Kalex Moto2 Marc VDS Racing Team 17 0 1 0 0 130 6  –
2013 Moto2 Kalex Moto2 Marc VDS Racing Team 17 1 4 1 1 188 4  –
2014 Moto2 Kalex Moto2 Marc VDS Racing Team 18 3 11 3 3 289 2  –
2015 Moto2 Kalex Moto2 2015 Italtrans Racing Team 18 0 0 0 0 72 15  –
QMMF Racing Team
Razem 234 16 49 18 12 1958 0

* – Sezon w trakcie.

Starty

edytuj
Sezon Klasa Motocykl 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Poz. Pkt.
2001 125cc Honda JPN RSA SPA FRA ITA CAT NED GBR GER
NU
CZE POR VAL
NU
PAC AUS MAL BRA NC 0
2002 125cc Honda JPN
NU
RSA
12
SPA
5
FRA
8
ITA
NU
CAT
9
NED
NU
GBR
NU
GER
9
CZE
10
POR
8
BRA
8
PAC
6
MAL
7
AUS
NU
VAL
16
11 78
2003 125cc Honda JPN
11
RSA
7
SPA
16
FRA
NU
ITA
13
CAT
7
NED
11
GBR
7
GER
10
11 88
KTM CZE
4
POR
NU
BRA
19
PAC
7
MAL
2
AUS
NU
VAL
NU
2004 125cc KTM RSA
12
SPA
NU
FRA
6
ITA
NU
CAT
9
NED
NU
BRA
8
GER
5
GBR
4
CZE
NU
POR
2
JPN
NU
QAT
4
MAL
NU
AUS
NU
VAL
NU
10 86
2005 125cc KTM SPA
2
POR
1
CHN
11
FRA
3
ITA
NU
CAT
3
NED
NU
GBR
7
GER
1
CZE
2
JPN
1
MAL
2
QAT
2
AUS
5
TUR
NU
VAL
1
2 237
2006 125cc KTM SPA
4
QAT
2
TUR
NU
CHN
1
FRA
2
ITA
6
CAT
NU
NED
1
GBR
2
GER
8
CZE
2
MAL
2
AUS
2
JPN
1
POR
3
VAL
2
2 262
2007 250cc KTM QAT
NU
SPA
NU
TUR
6
CHN
5
FRA
7
ITA
NU
CAT
6
GBR
6
NED
8
GER
2
CZE
3
RSM
NU
POR
NU
JPN
1
AUS
NU
MAL
4
VAL
1
7 157
2008 250cc KTM QAT
3
SPA
1
POR
3
CHN
1
FRA
5
ITA
4
CAT
NU
GBR
1
NED
7
GER
4
CZE
5
RSM
NU
IND
C
JPN
4
AUS
3
MAL
NU
VAL
11
3 196
2009 MotoGP Ducati QAT
8
JPN
8
SPA
NU
FRA
NU
ITA
13
CAT
9
NED
NU
USA GER
14
GBR
10
CZE
NU
IND
8
RSM
7
POR
NU
AUS
9
MAL
10
VAL
9
15 71
2010 MotoGP Ducati QAT
NU
SPA
7
FRA
13
ITA
NU
GBR
13
NED
11
CAT
12
GER
NU
USA
9
CZE
NU
IND
NU
RSM
NU
ARA
14
JPN
15
MAL
12
AUS
11
POR VAL 17 43
2011 Moto2 Suter QAT
20
SPA
17
POR
NU
FRA
NU
CAT
8
GBR
NU
NED
NU
ITA
17
GER
NU
CZE
13
IND
9
RSM
15
ARA
10
JPN
10
AUS
16
MAL
6
VAL
2
16 61
2012 Moto2 Kalex QAT
10
SPA
7
POR
9
FRA
5
CAT
9
GBR
10
NED
10
GER
2
ITA
11
IND
4
CZE
9
RSM
4
ARA
15
JPN
16
MAL
6
AUS
NU
VAL
7
6th 130
2013 Moto2 Kalex QAT
5
AME
3
SPA
NU
FRA
2
ITA
5
CAT
9
NED
4
GER
12
IND
7
CZE
1
GBR
6
RSM
9
ARA
5
MAL
4
AUS
7
JPN
2
VAL
14
4 188
2014 Moto2 Kalex QAT
2
AME
4
ARG
7
SPA
1
FRA
1
ITA
6
CAT
4
NED
3
GER
2
IND
1
CZE
2
GBR
2
RSM
2
ARA
7
JPN
5
AUS
4
MAL
2
VAL
NU
2 289
2015 Moto2 Kalex QAT
 
6
AME
 
8
ARG
 
4
SPA
 
NU
FRA
 
NU
ITA
 
NU
CAT
 
12
NED
 
8
GER
 
12
IND
 
NU
CZE
 
15
GBR
 
20
RSM
 
NU
15 72
Speed Up ARA
 
11
JPN
 
15
AUS
 
8
MAL
 
12
VAL
 
10