Marina (imię)

Marina – żeńskie imię pochodzące od łacińskiego słowa marina – „morska” (forma żeńska od marinus). To imię jest odpowiednikiem rzadkiego starożytnego męskiego imienia Marin. Historia pochodzenia imienia Marina wiąże się z kultem rzymskiej bogini Wenus. Słowo 'marina' było jednym z Jej epitetów (Wenus Marina). Znaczenie imienia Marina w pełni odpowiada znaczeniu imienia Pelagia, które ma greckie pochodzenie oraz pelagios – morski.

Marina

Płeć	żeńska
Język(i)	ukraiński, rosyjski, języki wschodnioeuropejskie
Imieniny	30 lipca
Alternatywne nazwy
Warianty w języku polskim	Maryna
Odpowiednik dla płci przeciwnej	Marin

Na tereny słowiańskie imię to przyszło po przyjęciu chrześcijaństwa (podobnie jak inne imiona niesłowiańskiego pochodzenia). W roku 988 każda wschodniosłowiański osoba otrzymywała od kapłana imię chrzestne. Imiona chrzestne odpowiadały imionom świętych. Do wschodniej Europy przyszły one z Bizancjum przez Bułgarię, gdzie chrześcijaństwo zostało przyjęte wcześniej, w roku 865.

Patronka

Świętą opiekunką tego imienia uważana jest męczennica Marina. Pomimo że jej ojciec był poganinem, ona w tajemnicy przyjęła chrzest i odmówiła poślubienia biskupa. Za to jej ojciec się z nią rozstał, a sama męczennica była poddana torturom i stracona.

Wspomnienie

W kościele katolickim wspomina się świętą Marinę jako Małgorzatę Antiocheńską 20 lipca, a w kościele prawosławnym 30 lipca.

Imieniny

• 20 lipca – wg kalendarza juliańskiego.
• 30 lipca – wg kalendarza gregoriańskiego.

Zobacz też

• Maryna