Marian Leon Bielicki
polski pisarz, dziennikarz i tłumacz
Marian Leon Bielicki (ur. 5 czerwca 1920 w Wilnie, zm. 8 kwietnia 1972 w Warszawie) – polski pisarz, eseista, dziennikarz, tłumacz języka rosyjskiego.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
literatura dla dzieci i młodzieży, fantastyka naukowa, powieść sensacyjna |
Studiował filologię polską na Uniwersytecie Wileńskim. W czasie II wojny światowej przebywał w Związku Radzieckim, gdzie był działaczem Związku Patriotów Polskich. Wydawał powieści sensacyjne pod pseudonimem Stefan Lemar[1].
Twórczość
edytuj- 1951 - Bakteria 0.78 (powieść science fiction)
- 1955 - Dżuma rusza do ataku (powieść science fiction)
- 1957 - Opowieści Szidikura : baśnie i legendy Tybetu
- 1959 - Lacho z rodu Ha (powieść dla młodzieży)
- 1961 - Gorycz sławy (powieść dla młodzieży)
- 1962 - Moje skarby w kosmosie, czyli powieść pozornie fantastyczna (powieść science fiction)
- 1966 - Zapomniany świat Sumerów (monografia)
- 1969 - Chłopiec z glinianą tabliczką (opowieść dla dzieci)
- cykl:
- 1963 - Gdzie jesteś, Małgorzato ?
- 1964 - Małgorzata szuka siebie
- 1965 - Małgorzaty droga powrotu
Przypisy
edytuj- ↑ Andrzej Niewiadowski, Antoni Smuszkiewicz: Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1990, s. 42, seria: „SF” Wydawnictwa Poznańskiego. ISBN 83-210-0892-5.
Bibliografia
edytuj- Krystyna Kuliczkowska, Barbara Tylicka: Nowy słownik literatury dla dzieci i młodzieży. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1979.
- Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-1970, opracował Lesław M. Bartelski, Warszawa 1972