Luc Ferry

francuski filozof i polityk

Luc Ferry (ur. 3 stycznia 1951 w Colombes[1]) – francuski filozof, publicysta i nauczyciel akademicki, profesor, w latach 2002–2004 minister edukacji narodowej.

Luc Ferry
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1951
Colombes

Zawód, zajęcie

filozof, publicysta, nauczyciel akademicki

Życiorys

edytuj

Absolwent Université Paris Sorbonne oraz Uniwersytetu w Heidelbergu, doktoryzował się w 1980. Obejmował stanowiska profesora kolejno na IEP de Lyon, Uniwersytecie w Caen i Université Paris-Diderot[2]. Na początku lat 80. został także felietonistą gazety „L'Express[3].

Od lat 80. opublikował jako autor lub współautor ponad 30 pozycji książkowych[2], m.in. Philosophie politique (w trzech tomach 1984–1985), Système et critique (1985), Heidegger et les modernes (1988), Homo aestheticus. L'invention du goût à l'âge démocratique (1990), Le Nouvel Ordre écologique (1992, tłumaczoną na kilkanaście języków i wyróżnioną nagrodami Prix Médicis Essais oraz Prix Jean-Jacques Rousseau[1]) i L'Homme-Dieu ou le sens de la vie (1996).

W 1994 minister oświaty François Bayrou powołał go na przewodniczącego krajowej rady programowej w tym resorcie[2]. Od maja 2002 do marca 2004 sprawował urząd ministra młodzieży, edukacji narodowej i nauki w dwóch gabinetach, na czele których stał Jean-Pierre Raffarin[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b CONFÉRENCE: Luc Ferry parle de l'éthique dans le sport. lemauricien.com, 12 maja 2015. [dostęp 2016-10-08]. (fr.).
  2. a b c Un nouveau monde à la portée de tous. atlantico.fr, 9 maja 2016. [dostęp 2016-10-08]. (fr.).
  3. Le philosophe du Président. liberation.fr, 3 maja 1997. [dostęp 2016-10-08]. (fr.).
  4. Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve République. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2024-08-17]. (fr.).