Lnica wonna (Linaria odora (M. Bieb) Fisch.) – gatunek roślin należący do rodziny babkowatych (Plantaginaceae). Endemit regionu bałtyckiego rosnący na wydmach nadmorskich.

Lnica wonna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

babkowate

Rodzaj

lnica

Gatunek

lnica wonna

Nazwa systematyczna
Linaria odora (M. Bieb) Fisch.
Cat. Jard. Pl. Gorenki ed. 2, 25; Chav. Monog. Antirrh. 136. 1812
Synonimy
  • Linaria loeselii Schweigg.
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Rozmieszczenie geograficzne

edytuj

Endemit regionu bałtyckiego. Występuje na południowo-wschodnim wybrzeżu Bałtyku. W Polsce rośnie od środkowej części wybrzeża (najdalej na zachód sięga do okolic Mielna) po Mierzeję Wiślaną. Rośnie poza tym na wybrzeżu obwodu królewieckiego (Rosja), Litwy i Łotwy[4].

W Polsce rośnie na mierzejach oddzielających jeziora przymorskie (Jamno, Sarbsko, Bukowo i Łebsko) od Bałtyku, w rezerwacie Helskie Wydmy, w kilku miejscach nad Zatoką Gdańską i na Mierzei Wiślanej na odcinku od Krynicy Morskiej po Nową Karczmę (granicę polsko-rosyjską). Najbardziej obfite zasoby gatunku występują w Słowińskim Parku Narodowym[4].

Morfologia

edytuj
 
Kwiaty
 
Owoce
Pokrój
Bylina o kruchej, rozgałęzionej, owoszczonej łodydze osiągającej do 50 cm długości. Pędy nadziemne rozwijają się z rozległego systemu cienkich podziemnych rozłogów[4].
Liście
Równowąskie, ok. 1 mm szerokości, ostre, 3-nerwowe.
Kwiaty
Wonne, zebrane w grono. Korona jasnożółta. Ostroga bladoczerwona, prosta, ok. 8 mm długości[5].
Owoce
Torebka ok. 2 razy dłuższa od działek kielicha.

Ekologia

edytuj
 
Lnica wonna na wydmie białej koło Jarosławca

Roślina żyjąca na piaszczystym podłożu. W syntaksonomii gatunek charakterystyczny dla All. Ammphilion borealis i wyróżniający dla All. Koelerion albescentis i Ass. Helichryso-Jasionetum litoralis.

Zagrożenia i ochrona

edytuj

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.

Kategorie zagrożenia:

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
  3. M. Bilz, Linaria loeselii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-03-06] (ang.).
  4. a b c d Ludwik Frey: Linaria odora (M.Bieb.) Fisch. Lnica wonna. W: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
  5. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  6. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  7. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.