Leonard Marconi (ur. 6 października 1835 w Warszawie, zm. 1 kwietnia 1899 we Lwowie) – polski rzeźbiarz pochodzenia włoskiego.

Leonard Marconi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 października 1835
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1899
Lwów

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Świętego Łukasza

Dziedzina sztuki

rzeźba

Ważne dzieła

Pomnik Aleksandra Fredry we Wrocławiu
Pomnik Tadeusza Kościuszki na Wawelu

Grób Leonarda Marconiego na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie

Życiorys

edytuj

Syn rzeźbiarza włoskiego Ferrante, który od 1828 roku żył w Polsce, bratanek architekta Henryka Marconiego.

Kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, a następnie w latach 1859–1861 w Akademii św. Łukasza w Rzymie. W latach 1862–1873 prowadził atelier rzeźbiarskie w Warszawie. W 1873 roku wyjechał do Lwowa, gdzie został wykładowcą w Akademii Technicznej. Zajmował się głównie rzeźbą architektoniczną, nagrobną i portretową.

Cesarz Franciszek Józef I nadał postanowieniem z 12 czerwca 1893 roku nadzwyczajnemu profesorowi Leonardowi Marconiemu tytuł i charakter zwyczajnego profesora[1].

Twórczość (lista niepełna)

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Mianowania i przeniesienia. „Muzeum”. R. 9, zeszyt 6–7, s. 619, 1893.
  2. Kościół ten został podniesiony do godności bazyliki mniejszej w 2003 roku.
  3. Lwów. Ilustrowany przewodnik, Wydawnictwo Centrum Europy, Lwów-Wrocław 2003, s. 71.
  4. Elżbieta Lisowska Andrzej Lisowski: Prospekt Swobody. W: Kieszonkowy przewodnik: Lwów od środka. Warszawa: RM, 2007, s. 44. ISBN 978-83-7243-467-8.
  5. Maria Irena Kwiatkowska: Rzeźbiarze warszawscy XIX wieku. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 175. ISBN 83-01-08790-0.