Laska marszałkowska (Polska)

Laska marszałkowska – symbol władzy marszałków wielkich koronnych, sejmowych, sejmikowych i trybunalskich. Po raz pierwszy pojawiła się w Polsce w XIV wieku.

Głownia laski Marszałka Sejmu używana w latach 1989–1993. Projektowali Wacław Wojciechowski i Tadeusz Łopieński (1971)
Laska Marszałka Senatu na Sali Obrad Senatu Rzeczypospolitej Polskiej

Był to obrobiony kij, mniej więcej wysokości dorosłego człowieka, ozdobiony okuciami, masą perłową, kością, drogimi kamieniami.

Była zwykle niesiona przed królem podczas uroczystych pochodów, z nią marszałek przewodniczył zgromadzeniom Sejmu i Senatu oraz ceremoniom dworskim. Miała nie tylko znaczenie symboliczne, często uderzaniem nią w podłogę marszałek uciszał zbyt burzliwie obradujących posłów.

Obecnie w polskim parlamencie marszałek Sejmu i marszałek Senatu posługują się nią tylko w dwóch sytuacjach: trzykrotne uderzenie laski marszałkowskiej w podłogę otwiera i zamyka obrady Sejmu i Senatu.

Zwrot „wnieść projekt do laski marszałkowskiej” oznacza – wnieść oficjalnie projekt ustawy lub uchwały do rozpatrzenia przez Sejm.

Zobacz też

edytuj