Kwantyfikator ogólny, kwantyfikator duży, kwantyfikator uniwersalny – kwantyfikator oznaczający, że dane twierdzenie (funkcja zdaniowa) jest prawdziwe dla dowolnej wartości zmiennej.
Stosuje się dwie postacie graficzne:
(odwrócona litera A; zapis ten jest związany z angielskim zwrotem „for all”)
oraz:
W obu przypadkach czyta się „dla każdego 
zachodzi 
”.
Gdy formuła wymaga ustalenia zakresu dla zmiennej, np.:
to używa się uproszczonej notacji:
i czyta się „dla każdego należącego do zbioru 
zachodzi ”.
Jeżeli 
jest skończonym podzbiorem (niekoniecznie właściwym) argumentów to:
Zanegowany kwantyfikator ogólny staje się kwantyfikatorem egzystencjalnym i na odwrót:
Generalnie, jeśli coś zachodzi „dla każdego ”, to istnieje takie 
że to zachodzi. Mamy więc implikację:
Wyjątkiem są uniwersa puste, w których nie istnieje żaden obiekt. W takim wypadku dla każdego zachodzi cokolwiek – z fałszem włącznie – bo nie możemy przecież znaleźć żadnego dla którego można by wykazać sprzeczność. Z tego powodu zwykle z góry wyklucza się uniwersa puste i zakłada się, że „coś istnieje”. Badaniem struktur z pustymi uniwersami zajmuje się logika wolna.
