Kornel

imię męskie

Kornel, Korneliusz, Korneliimię męskie pochodzenia łacińskiego, wywodzące się od nazwiska rzymskiego rodu Cornelii (Korneliuszy, por. Korneliusze Cynna). Istnieją różne hipotezy pochodzenia wspomnianej nazwy rodowej; wywodzi się ją bądź to ze słowa cornu („róg”), bądź to cornus („dereń”), bądź to od nazwy pola Corne w Tusculum[1]. W dawnej Polsce zapisywane od 1402 w łac. formie Cornelius[2] oraz od 1412 roku w formach pochodnych Kornosz, Kornasz[3], Korna (masc.), Kornosza (masc.), Kornoszek i ze zdrobnieniami Nela (masc.), Nelka (masc.), Nelko[4].

W ciągu ostatnich kilku lat imię to, zarówno w formie Kornel, jak i Korneliusz, jest coraz częściej nadawane[5].

Żeńskim odpowiednikiem jest Kornelia.

Kornel, Korneliusz, Korneli imieniny obchodzi

edytuj

Odpowiedniki w innych językach

edytuj

Znane osoby noszące imię Kornel, Korneliusz, Korneli

edytuj

Kornel, Korneliusz, Korneli w sztuce

edytuj

Kornel, Korneliusz, Korneli – postacie fikcyjne

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Jan Grzenia, Słownik imion, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2002, ISBN 83-01-13741-X, OCLC 830306364.
  2. W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1 z. 3 (Ciemek–Dźwiżeń). Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1967.
  3. W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 3 z. 1 (Klamąt–Kunisz). Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1971.
  4. M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0.
  5. Baza imion eDziecka.
  6. Katolsk.no.
  7. a b Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 3, Kraków: Wydaw. WAM, 1998, ISBN 83-7097-464-3, OCLC 830206284.