Konrad z Piacenzy

włoski tercjarz franciszkański, święty

Konrad z Piacenzy, właśc. Konrad Confalonieri (ur. ok. 1290, zm. 19 lutego 1351 w Noto) – włoski pustelnik, tercjarz franciszkański[1], święty Kościoła katolickiego.

Święty
Konrad z Piacenzy OFS
Corrado Confalonieri
tercjarz
wyznawca
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1290
Prowincja Piacenza

Data i miejsce śmierci

19 lutego 1351
Noto

Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

19 lutego

Patron

chorych z przepukliną

Szczególne miejsca kultu

Sycylia, zakony franciszkańskie

Życiorys

edytuj

Konrad Confalonieri urodził się około roku 1290 w zamożnej, włoskiej rodzinie. Za młodu obrał sobie zawód rycerski. W roku 1313, w czasie polowania, rozpalił ognisko dla wypłoszenia zwierzyny, czym wywołał pożar. Namiestnik Piacenzy, Galeazzo Visconti, skazał na śmierć przypadkowo przyłapanego w lesie człowieka, podejrzanego o umyślny pożar lasu. Konrad zgłosił się wówczas do namiestnika i wyznał swoją winę. Wynagrodził też pieniężnie wyrządzoną miastu szkodę. Oddał na ten cel cały swój majątek. Wydarzenie to stało się przełomem religijnym w życiu jego i jego małżonki Eufrozyny[2]. W 1315 roku Konrad wstąpił do III zakonu św. Franciszka w Calendasco, z kolei jego żona wstąpiła do klasztoru klarysek w nieodległej Piacenzy[2].

Po przeżyciu kilku lat w klasztorze Konrad zaczął prowadzić żywot wędrownego ascety. Jako pielgrzym pokutny nawiedził wiele sanktuariów Italii, odbył podróż do Ziemi Świętej, skąd powrócił i zatrzymał się na Malcie, zaś definitywnie osiadł w 1343, jako pustelnik w dolinie Noto koło Syrakuz na Sycylii[2]. Przypisuje się mu dar prorokowania.

Zmarł 19 lutego 1351 r. a jego ciało zostało pochowane w kościele Św. Mikołaja w Noto.

W roku 1485 jego szczątki umieszczono w srebrnej trumnie. Papież Leon X zatwierdził jego kult dla diecezji syrakuskiej w roku 1515, potem rozszerzony został na całą Sycylię za czasów papieża Pawła III (1544) a Urban VIII kult rozciągnął na całe zakony franciszkańskie w 1625. Święty Konrad nie został nigdy kanonizowany.

Jest patronem osób cierpiących z powodu przepukliny.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 19 lutego.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Lázaro Iriarte OFMCap, Józef Salezy Kafel OFMCap, Andrzej Józef Zębik OFMCap, Krystyna Kuklińska OSC: Historia franciszkanizmu. Kraków: Bracia Mniejsi Kapucyni, 1998, s. 567. ISBN 83-910410-0-X.
  2. a b c Wołącewicz 2014 ↓, s. 106.

Bibliografia

edytuj