Kościół Świętego Mikołaja w Pradze (Stare Miasto)
Kościół Świętego Mikołaja[2] (czes. Kostel svatého Mikuláše) – zabytkowy barokowy kościół stojący przy rynku Starego Miasta w Pradze.
nr rej. 38203/1-32 z dnia 3 maja 1958[1] | |||||||||||||||||
Widok kościoła z wieży Ratusza Staromiejskiego | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miasto wydzielone | |||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół |
Czechosłowacki Kościół Husycki (od 1920) | ||||||||||||||||
Imię | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Pragi | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Czech | |||||||||||||||||
50°05′16,0″N 14°25′11,5″E/50,087778 14,419861 | |||||||||||||||||
Strona internetowa |
Historia
edytujZbudowany został w latach 1732–1735 z funduszy opata benedyktyńskiego Anselma Vlacha według projektu czołowego architekta czeskiego baroku Kiliána Ignáca Dientzenhofera. Postawiono go na miejscu średniowiecznej świątyni (kościoła farnego) w stylu romańskim z XII wieku, ufundowanego przez niemieckich kupców i stanowiącego, do czasu zbudowania Ratusza Staromiejskiego, centrum niemieckiej wspólnoty mieszkającej w Pradze. W 1620 kościół przejęli benedyktyni i rozpoczęli jego stopniową przebudowę. W czasie budowy w XVIII wieku świątynię otaczały z trzech stron budynki (rozebrane w l. 90. XIX wieku), więc fasadę kościoła zwrócono w kierunku południowym, a nie zachodnim, jak to było przyjęte. W 1787, na fali reform józefińskich, klasztor benedyktynów został zamknięty, a kościół zmieniono w magazyn. W l. 1870-1914 świątynia służyła czeskiej Cerkwi prawosławnej, a od 1920 – Czechosłowackiemu Kościołowi Husyckiemu. Obecnie kościół, pełniąc funkcje kultowe, jest także miejscem odbywania się stałych koncertów muzycznych.
Wnętrza
edytujWśród dekoracji wnętrza świątyni szczególnie wyróżniają się freski (z l. 1735-1736) na sklepieniu kopuły przedstawiające św. Mikołaja i św. Benedykta autorstwa bawarskiego malarza Kosmy Damiana Asama oraz wielki żyrandol z 1880, wykonany z kryształów z karkonoskich hut szkła – dar cara Rosji dla ówczesnej świątyni prawosławnej.
-
„Carski” żyrandol
-
Sklepienie kopuły kościoła z freskami Asama
-
Organy
Przypisy
edytuj- ↑ Národní památkový ústav: Ústřední seznam kulturních památek České republiky. Nemovité památky. [dostęp 2015-04-04]. (cz.).
- ↑ Polski egzonim wprowadzony na 108. posiedzeniu KSNG.
Bibliografia
edytuj- Altman Jack, Krauthamer Ky, Praga, Wydawnictwo Pascal sp. z o.o., Bielsko-Biała 2009, s. 66-67, ISBN 978-83-7513-455-1.
- Líbal Dobroslav, Muk Jan, Staré město pražské - architektonický a urbanistický vývoj, Praha, 1996 (cz.).
- Poche Emanuel, Prahou krok za krokem, Praha, 1958 (cz.).
- Strojny Aleksander, Praga. Złoty hrad nad Wełtawą. Przewodnik, Wydawnictwo Bezdroża, Kraków 2007, s. 128, ISBN 978-83-60506-57-8.