Kościół Świętej Rodziny w Tarnowie

Kościół Świętej Rodziny
	nr rej. A-319 z 19 października 1988
	kościół parafialny; kościół konwentualny misjonarzy
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Tarnów
Adres	ul. Krakowska 41
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	Świętej Rodziny w Tarnowie
Wezwanie	Świętej Rodziny
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1904
Data zakończenia budowy	1906
Data poświęcenia	4 października 1908
Aktualne przeznaczenie	Diecezja tarnowska
Dane świątyni
Styl	neogotyk
Architekt	Jan Sas-Zubrzycki
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 2
	Położenie na mapie Polski Kościół Świętej Rodziny
	Położenie na mapie województwa małopolskiego Kościół Świętej Rodziny
	Położenie na mapie Tarnowa Kościół Świętej Rodziny
	50°00′32″N 20°58′34″E/50,008889 20,976111
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętej Rodziny – rzymskokatolicki kościół parafialny oraz konwentualny księży misjonarzy, zbudowany w latach 1904–1906^[2], znajdujący się w Tarnowie przy ul. Krakowskiej 41.

Kościół został zbudowany na gruncie ofiarowanym przez rodzinę Sanguszków dla księży ze Zgromadzenia Misjonarzy św. Wincentego à Paulo, sprowadzonych do Tarnowa w 1903 roku przez biskupa Leona Wałęgę. Do czasu wybudowania nowej świątyni mieszkali oni przy kościele NMP „na Burku”. Autorem projektu był prof. arch. Jan Sas-Zubrzycki. W pracach budowlanych brał udział architekt Augustyn Tarkowski^[3]. Kościół pw. Świętej Rodziny został konsekrowany jako parafialny 4 października 1908 roku przez biskupa Wałęgę. Do 1939 roku służył również jako kościół garnizonu tarnowskiego.

Jest to neogotycka, trójnawowa bazylika z transeptem i zamkniętym trójbocznie prezbiterium, zbudowana z cegły z użyciem kamienia. Południowa fasada jest ujęta w dwie wysokie, czworoboczne wieże, na wysokości korpusu przechodzące w ośmioboczne, nakryte ostrosłupowymi hełmami. W dolnej części fasady znajdują się trzy portale nakryte schodkowymi szczytami. Neogotyckie wyposażenie wnętrza, w większości wykonane w latach 1907–1910, pochodzi z Tyrolu. Witraże w transepcie zaprojektował w 1907 roku Stefan Witold Matejko, bratanek i uczeń Jana Matejki.