Janusz Trzciński (muzyk)
Janusz Trzciński (ur. 25 września 1940 we Lwowie, zm. 27 sierpnia 2007 w Warszawie) – polski muzyk jazzowy, perkusista, kompozytor, animator kultury.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki |
jazz nowoczesny |
| Zawód | |
| Powiązania |
„Od Nowa” |
| Zespoły | |
| Trio Jacka Bednarka Kwintet J. Trzcińskiego Formacja Muzyki Współczesnej Super Grupa Bez Fałszywej Skromności | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujPo studiach został zatrudniony na roczne zastępstwo w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Toruniu, gdzie jego uczniem był Zbigniew Lewandowski[1]. Był twórcą, a w latach 1963-1970 szefem działającego przy Uniwersytecie Toruńskim klubu studenckiego „Od Nowa”. W tym okresie współpracował jako muzyk-solista z Teatrem Muzycznym w Bydgoszczy oraz zajmował się przygotowywaniem opracowań muzycznych do spektakli wystawianych w Teatrze Toruńskim. W połowie lat 60. XX w. odnosił sukcesy na trzech kolejnych festiwalach „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu. W roku 1966 roku był perkusistą tria Jacka Bednarka, które zdobyło na JnO I nagrodę w kategorii "Zespół". W 1967 wywalczył I nagrodę indywidualną, grając wówczas na jazzowym zestawie perkusyjnym, rozbudowanym o kotły perkusyjne, zaś w roku 1968 I nagrodę na tym festiwalu otrzymał jego kwintet. Przez 15 lat był członkiem Formacji Muzyki Współczesnej Andrzeja Kurylewicza. Współpracował również z Andrzejem Trzaskowskim, Andrzejem Bieżanem[2], Andrzejem Przybielskim, Helmutem Nadolskim i Andrzejem Mitanem. Pisał muzykę do spektakli Adama Hanuszkiewicza, wystawianych w Teatrze Narodowym w Warszawie. Był także twórcą słynnego spektaklu „Księga Hioba” (reż. A. Hanuszkiewicz), którego premiera miała miejsce w Teatrze Małym podczas festiwalu Jazz Jamboree'81 w wykonaniu istniejącej od 1980 roku Super Grupy Bez Fałszywej Skromności (Andrzej Mitan - śpiew, Andrzej Bieżan - fortepian, Andrzej Przybielski - trąbka, Helmut Nadolski - kontrabas, Janusz Trzciński - perkusja)[2] oraz aktorów recytujących teksty biblijne. W 1985 roku „Księga Hioba” ukazała się na jedynym longplayu formacji, a po latach została wznowiona na płycie kompaktowej. W drugiej połowie lat 90. XX w. Janusz Trzciński i dziennikarka telewizyjna Bożena Marki byli organizatorami Sceny Galerii-Studio M w kawiarni Telimena przy Krakowskim Przedmieściu. Dzięki tej inicjatywie odbyła się w tym miejscu seria koncertów i spotkań środowiska jazzowego, a także konkursy i wystawy malarskie wraz z performances. 9 lipca 2008 roku artysta został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” za upowszechnianie kultury[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Beatit TV: Zbigniew Lewandowski – wywiad dla Beatit. youtube.com, 2020-03-19. [dostęp 2020-09-30]. (pol.).
- ↑ a b Andrzej Mitan: Andrzej Mitan – wywiad z samym sobą. andrzejmitan.pl/. [dostęp 2020-09-30]. (pol.).
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. mkidn.gov.pl, 2020-06-23. [dostęp 2020-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-01)]. (pol.).
Bibliografia
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Janusz Trzciński w Katalogu Polskich Płyt Gramofonowych
- Janusz Trzciński w bazie Discogs.com (ang.)
- Janusz Trzciński w bazie filmpolski.pl
- Janusz Trzciński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-08].