Jack Holder
Jack Holder (ur. 23 marca 1996 w Appin) – australijski żużlowiec.
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
23 marca 1996 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Życiorys
edytujKariera sportowa
edytujW 2015 podpisał swój pierwszy kontrakt z Plymouth Gladiators, gdzie jeździł do 2016. W 2016 roku Holder został mistrzem Australii do lat 21, wcześniej w tych samych rozgrywkach zdobywał brązowy medal w 2014 r. i srebrny w 2015[1]. W tym samym roku zajął 4. miejsce w indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu do lat 21[2].
W 2017 roku dołączył do polskiej ligi, podpisując kontrakt z KS Toruń, dołączając tym samym do swojego brata Chrisa. W barwach drużyny z Motoareny zadebiutował w przegranym 53:37 meczu z Unią Leszno, w którym zdobył 13 punktów z trzema bonusami w sześciu przejechanych biegach[3]. Również w 2017 roku zdobył Elite Shield w barwach Poole Pirates. Przed rozpoczęciem sezonu 2018 Holder doznał kontuzji obojczyka, która zakłóciła jego przygotowania do sezonu[4]. Pomimo tego w całym sezonie wystąpił w 14 meczach, osiągając średnią biegową 1,708 punktu na mecz. W sezonie 2019 jeżdżąc w barwach toruńskiej drużyny startował głównie spod numeru 8, najczęściej zastępując Rune Holtę bądź Norberta Kościucha. Jego śr. biegowa nie była jednak tak dobra jak w poprzednim roku - wyniosła zaledwie 1,391[5]. Mimo spadku Torunia do 1. ligi, nie odszedł z klubu.
W 2020 r. został indywidualnym wicemistrzem Australii na żużlu. W lipcu 2020 został zatrudniony jako gość w Stali Gorzów Wielkopolski, w tym samym czasie pozostał jednak zawodnikiem KS Toruń[6], gdzie ukończył sezon z najwyższą średnią biegową w I lidze, która wyniosła aż 2,625. Dzięki dobrej postawie Holdera (średnia 2,09 punktu na bieg[7]) Stal, która przed zatrudnieniem Australijczyka zajmowała ostatnie miejsce w tabeli, zakwalifikowała się do fazy play-off z drugiego miejsca. Dostał dziką kartę na dwie rundy Grand Prix 2020 odbywające się w dniach 2-3 października 2020 w Toruniu[8]. Zdobył w nich łącznie 12 punktów do klasyfikacji końcowej.
W sezonie 2021 ponownie był jednym z liderów Apatora Toruń. Rozgrywki PGE Ekstraligi ukończył ze średnią 1,943. Wystartował w PGE indywidualnych międzynarodowych mistrzostwach ekstraligi, które ukończył na 8. miejscu z dorobkiem dziewięciu punktów (2,1,3,2,1)[9]. Z Sheffield Tigers sięgnął po brązowy medal drużynowych mistrzostw Wielkiej Brytanii. Po sezonie organizatorzy cyklu Grand Prix przyznali mu miejsce wśród stałych rezerwowych GP 2022, jednak w wyniku wykluczenia Rosjan z GP w ramach sankcji nałożonych po rosyjskiej inwazji na Ukrainę, stał się pełnoprawnym uczestnikiem tych rozgrywek[10].
2 kwietnia 2022 zajął piąte miejsce w Indywidualnych Międzynarodowych mistrzostwach Ekstraligi 2022[11]. 30 lipca 2022 razem z Maxem Fricke i Jasonem Doyle wywalczył złoty medal Speedway of Nations. Był to pierwszy tytuł mistrzowski DMŚ dla Australii od dwudziestu lat[12].
Życie prywatne
edytujBrat Jamesa Holdera i Chrisa Holdera, również żużlowców.
Przynależność klubowa
edytujWielka Brytania
- Plymouth Gladiators (2015–2016)
- Poole Pirates (2017)
- Peterborough Panthers (2017)
- Somerset Rebels (2018)
- Poole Pirates (2019)
- Sheffield Tigers (2020–)
Polska
- KS Toruń (2017–2022)
- Stal Gorzów Wielkopolski (2020) – gość
- Speedway Lublin (2023–)
Szwecja
- Västervik Speedway (2019)
Starty w Grand Prix (indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu)
edytujStan na 1 października 2024.
| Nr | Dzień | Rok | Nazwa | Miejscowość | Tor | Długość toru |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 27 kwietnia | 2024 |  Grand Prix Chorwacji
|
Goričan
|
Stadion Millenium | 305m |
Miejsca na podium w poszczególnych zawodach Grand Prix
| Nr | Dzień | Rok | Nazwa | Miejscowość | Tor | Miejsce | Punkty | Biegi | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 13 maja | 2023 |  Grand Prix Polski
|
Warszawa
|
PGE Narodowy | 2. | 16 | (3,2,2,1,3,3,2) |  Fredrik Lindgren
|
| 2. | 3 czerwca | 2023 |  Grand Prix Czech
|
Praga
|
Stadion Markéta | 3. | 13 | (1,2,1,3,3,2,1) |  Martin Vaculík
|
| 3. | 10 czerwca | 2023 |  Grand Prix Niemiec
|
Teterow
|
Bergring Arena | 3. | 14 | (1,3,2,2,2,3,1) | Bartosz Zmarzlik
|
| 4. | 2 września | 2023 |  Grand Prix Wielkiej Brytanii
|
Cardiff
|
Millennium Stadium (sztuczny tor) | 2. | 16 | (1,3,2,3,3,2,2) | Martin Vaculík
|
| 5. | 16 września | 2023 |  Grand Prix Danii
|
Vojens
|
Vojens Speedway Center | 3. | 16 | (3,3,1,2,3,3,1) | Leon Madsen
|
| 6. | 27 kwietnia | 2024 | Grand Prix Chorwacji
|
Gorican
|
Stadion Millenium | 1. | 18 | (3,2,3,3,1,3,3) | — |
| 7. | 18 maja | 2024 | Grand Prix Niemiec
|
Landshut
|
OneSolar Arena | 3. | 13 | (2,1,1,2,3,3,1) | Mikkel Michelsen
|
Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix
edytuj
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
Pozostałe osiągnięcia
edytujOsiągnięcia indywidualne
edytuj- Indywidualne mistrzostwa Australii
- srebro: 1 (2020)
- Młodzieżowe indywidualne mistrzostwa Australii
- złoto: 1 (2016)
- srebro: 2 (2015, 2017)
- brąz: 1 (2014)
Osiągnięcia drużynowe
edytuj- Speedway of Nations
- 2022 – 1. miejsce
- Drużynowe mistrzostwa Wielkiej Brytanii
- brąz: 4 (2017, 2018, 2019, 2021)
- Drużynowe mistrzostwa Polski
- srebro: 1 (2020)
- Drużynowe mistrzostwa Szwecji
- brąz: 1 (2019)
Przypisy
edytuj- ↑ Max Fricke zdetronizowany, Jack Holder mistrzem Australii do lat 21 [online], Zuzelend.com [dostęp 2020-09-21].
- ↑ Max Fricke ze złotym medalem IMŚJ. Kulakov triumfuje w Gdańsku [online], Zuzelend.com [dostęp 2020-09-21].
- ↑ Miał lepszy debiut niż Darcy Ward i Tomasz Bajerski! Frątczak postawi na niego w kolejnych meczach? [online], Zuzelend.com [dostęp 2020-09-21].
- ↑ Jack Holder kontuzjowany [online], Zuzelend.com [dostęp 2020-09-21].
- ↑ Wirtualna Polska Media, Rozszerzone statystyki - PGE Ekstraliga 2019 - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ Jack Holder gościem w Gorzowie [online], KS Toruń [dostęp 2020-09-21] (pol.).
- ↑ Statystyki - PGE Ekstraliga 2020 [online], WP Sportowe Fakty [dostęp 2020-09-21] (pol.).
- ↑ Jack Holder z dziką karta na Grand Prix w Toruniu [online], PoBandzie - Portal Sportowy, 22 września 2020 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ Jason Doyle zwycięzcą PGE IMME im. Zenona Plecha | PGE IMME - Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi [online], 19 czerwca 2021 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ Rosjanie skreśleni. Jest nowa lista startowa Grand Prix 2022 [online], TVN24.pl [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ Żużel: Zmarzlik królem IMME 2022 w Toruniu. Rozczarowująca postawa zawodników Apatora. Zdjęcia kibiców [online], se.pl [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Speedway of Nations. Triumf Australii, Polska szósta [online], rmf24.pl [dostęp 2022-08-01] (pol.).