Języki tasmańskie
wymarła rodzina językowa
Języki tasmańskie – grupa kilku słabo poznanych języków bądź dialektów tubylczej ludności Tasmanii, którymi przed przybyciem Anglików mówiło około 5 tys. ludzi. Przez Josepha Greenberga zostały zaliczone do indopacyficznej nadrodziny językowej.
| Obszar |
Tasmania, po Czarnej Wojnie wokół Cieśniny Bassa | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | xtz | ||
| IETF | xtz | ||
| Glottolog | tasm1247 | ||
| WALS | tsm | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Języki te wygasły ostatecznie w roku 1905 wraz ze śmiercią Fanny Cochrane Smith, ostatniej osoby, dla której tasmański był językiem ojczystym[1]. Na uwagę zasługuje postulowany brak pokrewieństwa z językami australijskimi.
Przypisy
edytuj- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 18, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).