Język forejęzyk papuaski używany w prowincji Eastern Highlands w Papui-Nowej Gwinei, przez lud Fore w dystrykcie Okapa. Według danych z 1991 roku posługuje się nim 17 tys. osób[1].

Fore
Obszar

prowincja Eastern Highlands (Papua-Nowa Gwinea)

Liczba mówiących

17 tys. (1991)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 for
IETF for
Glottolog fore1270
Ethnologue for
WALS for
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Dzieli się na dwa główne dialekty: pamusa (południowy), północno-centralny[1][2]. Odmiany północna i centralna są sobie bardzo bliskie, ta pierwsza ma charakter prestiżowy[3].

Sporządzono słownik, a także opis jego gramatyki[1][4]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Fore, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Fore. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-16)]. (ang.).
  3. Scott 1978 ↓, s. 1.
  4. Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 53.

Bibliografia

edytuj
  • Andrew Pawley, Harald Hammarström: The Trans New Guinea family. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 21–195, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-002. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).
  • Graham Scott: The Fore language of Papua New Guinea. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1978, seria: Pacific Linguistics B-47. DOI: 10.15144/PL-B47. ISBN 0-85883-173-2. OCLC 4524397. (ang.).