Józef Lokajski
polski lekkoatleta, oszczepnik
Józef Lokajski ps. Józek, Grot (ur. 23 lipca 1920 w Warszawie, zm. 23 grudnia 1943 tamże) – polski lekkoatleta, który specjalizował się w rzucie oszczepem.
| Data i miejsce urodzenia | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | |||||||
| Informacje klubowe | |||||||
| Klub |
Warszawianka Warszawa | ||||||
| Dorobek medalowy | |||||||
| |||||||
W 1937 roku zdobył w Bydgoszczy brązowy medal mistrzostw Polski juniorów. W czasie II wojny światowej działał w konspiracji, był członkiem Armii Krajowej. Zginął w potyczce z Niemcami w Warszawie[1].
Rekord życiowy: 54,22 (18 czerwca 1939, Warszawa).
Brat Eugeniusza – także oszczepnika. Zginął podczas II wojny światowej.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 149-1-22)[2]
Przypisy
edytuj- ↑ Z archiwum porucznika Broka. filmpolski.pl. [dostęp 2014-08-28].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Józef Lokajski, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-01-30].
Bibliografia
edytuj- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004. ISBN 83-9136-63-9-1.
- Witold Gerutto, Maciej Wawrzykowski, Otton Pieszewicz, Zdzisław Drozdowski: 50 lat PZLA – Rocznik Jubileuszowy 1968. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1969.