Iwan Bardin

rosyjski metalurg

Iwan Pawłowicz Bardin (ur. 1 listopada?/13 listopada 1883 w guberni saratowskiej, zm. 7 stycznia 1960 w Moskwie) – rosyjski metalurg, członek Akademii Nauk ZSRR.

Iwan Bardin
Państwo działania

Rosja/ZSRR

Data urodzenia

13 listopada 1883

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 1960
Moskwa

Alma Mater

Kijowski Instytut Politechniczny

Uczelnia

Instytut Metalurgii Akademii Nauk ZSRR

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Stalinowska Nagroda Leninowska Nagroda Leninowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina

Życiorys

edytuj

W latach 1903–1905 studiował w Nowo-Aleksandrowskim Instytucie Rolniczym, z którego został wydalony za udział w wystąpieniach studenckich podczas rewolucji 1905, później pracował w Stawropolu jako mierniczy, następnie studiował w Kijowskim Instytucie Politechnicznym. Pracował w zakładach metalurgicznych m.in. w Juzowce i Jenakijewem, podczas wojny domowej w Rosji ukrywał się przed poborem do białej armii, po 1920 kierował odbudową większych zakładów metalurgicznych. Od 1929 kierował budową Kuźnickiego Kombinatu Metalurgicznego jako główny inżynier i dyrektor techniczny. Prowadził prace nad wytwarzaniem pierwszych urządzeń służących do ciągłego odlewania stali. W 1937 został głównym inżynierem Zarządu Czarnej Metalurgii Ludowego Komisariatu Przemysłu Ciężkiego ZSRR, w latach 1938–1939 był przewodniczącym Rady Technicznej tego komisariatu, następnie zastępcą ludowego komisarza przemysłu ciężkiego ZSRR, 1937–1953 kierował Uralską Filią Akademii Nauk ZSRR, w 1939 został dyrektorem Instytutu Metalurgii tej akademii, w 1944 Centralnego Naukowo-Badawczego Instytutu Czarnej Metalurgii, a w 1942 wiceprezesem Akademii Nauk ZSRR. W latach 1937–1960 był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR od 1 do 5 kadencji. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym. Otrzymał Nagrodę Leninowską (1958), dwie Nagrody Stalinowskie (1942 i 1949), Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (10 czerwca 1945), siedem Orderów Lenina (15 grudnia 1934, 12 listopada 1943, 31 marca 1945, 10 czerwca 1945, 19 września 1953, 12 listopada 1953 i 19 lipca 1958) i medale.

Bibliografia

edytuj