I Sonata fortepianowa Beethovena
Sonata fortepianowa nr 1 f-moll op. 2 nr 1 Ludwiga van Beethovena to pierwsza z cyklu trzech sonat op. 2, zadedykowanych Josephowi Haydnowi. Powstała w roku 1795 i należy do wczesnego okresu twórczości kompozytora.
Beethoven nie rezerwuje tonacji mollowej dla ostatniego utworu cyklu, jak w przypadku Triów fortepianowych op. 1, lecz stawia sonatę mollową jako pierwszą.
Części utworu
edytuj- Allegro (f-moll)
- Adagio (F-dur)
- Menuetto. Allegretto (f-moll)
- Prestissimo (f-moll)
Zobacz też
edytujPozostałe sonaty cyklu op. 2:
Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):