Hilkka Norkamo
Hilkka Mari Norkamo, z d. Forstén (ur. 18 listopada 1910 w Sippoli, zm. 24 marca 2004 w Kouvoli) – fińska dyrygent[1], poetka i tłumaczka.
| Data i miejsce urodzenia |
18 listopada 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Jej babcia także była dyrygentem. W młodości uczyła się grać na pianinie, a także śpiewała w chórze[1].
Karierę dyrygencką rozpoczęła w 1948. W 1951 prowadzony przez nią chór wygrał festiwal muzyczny w Lahti, a w 1954 zwyciężył festiwal w Jyväskyli. W latach 1957–1975 dyrygowała chórem mieszanym Kaiku. W 1964 i 1972 Kaiku pod wodzą Norkamo wygrał krajowy konkurs chóralny. Odnosił również sukcesy w konkursach międzynarodowych[1] i wielokrotnie koncertował za granicą[2]. W 1973 nagrodzona medalem Kuusankoski[1].
Jest autorką tłumaczenia na język fiński polskiego hymnu[3].
W 1935 poślubiła Leo, z którym miała cztery córki: Leenę, Marję (obie ur. 1936), Päivi (ur. 1941) i Kirsti (ur. 1944)[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Jouko Törmälä: Hilkka Norkamo. hs.fi, 2004-03-24. [dostęp 2015-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-26)]. (fiń.).
- ↑ Hilkka Norkamo. sirkat.fi. [dostęp 2015-01-04]. (fiń.).
- ↑ Nyyrikki Kurkivuori. Puolan matka 29.9.–2.10.2011. „Rannikon Puolustaja”. 4/2011, s. 88, 2011. ISSN 1239-0445. (fiń.).
- ↑ Kuka kukin on?. Helsinki: Kustannusosakeyhtiö Otava, 1954, s. 572. (fiń.).