Heinkel He 219
Heinkel He 219 Uhu – nocny samolot myśliwski, konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
dwumiejscowy nocny myśliwiec |
| Konstrukcja |
dwusilnikowy średniopłat o konstrukcji metalowej, zakrytej ciśnieniowej kabinie, chowanym podwoziu z kółkiem przednim |
| Załoga |
2 (pilot, operator radaru) |
| Historia | |
| Data oblotu |
15 listopada 1942 |
| Lata produkcji | |
| Liczba egz. |
294 (z prototypami włącznie)[1] |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
12-cylindrowy Daimler-Benz DB 603E (He 219A-7/R2) |
| Moc |
1324 kW (He 219A-7/R2) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
18,5 m (He 219A-7/R2) |
| Długość |
16,34 m (He 219A-7/R2) |
| Wysokość |
4,1 m (He 219A-7/R2) |
| Powierzchnia nośna |
44,5 m² (He 219A-7/R2) |
| Masa | |
| Własna |
8345 kg (He 219A-7/R2) |
| Startowa |
15100 kg (He 219A-7/R2) |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
585 km/h (He 219A-7/R2) |
| Prędkość wznoszenia |
600 m/min (He 219A-7/R2) |
| Pułap |
9800 m (He 219A-7/R2) |
| Zasięg |
1850 km (He 219A-7/R2) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 działka MG 151 kalibru 20 mm (2 w skrzydłach i 2 gondoli pod kadłubem), 2 działka MK 108 kalibru 30 mm tzw. Schräge Musik (umieszczone w kadłubie i zaklinowane pod kątem 65 stopni do przodu w górę, dla wersji He 219A-7/R2) | |
| Wyposażenie dodatkowe | |
| radary: FuG 220 Lichtenstein SN-2 i FuG 218 Neptun, odbiorniki radiowe: FuG 10P i FuG 16ZY, urządzenie identyfikujące swój-obcy FuG 25a, radiowysokościomierz FuG 101a, odbiornik sygnałów radionawigacyjnych pomagających podczas lądowania bez widoczności z ziemi FuB1 2F (dla wersji He 219A-7/R2) | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy, po wojnie Wielka Brytania, USA i Czechosłowacja | |
| Rzuty | |
| |
Konstruktorzy z zakładów Heinkla przystąpili w 1940 r. do pracy nad samolotem rozpoznawczym dalekiego zasięgu z kabiną ciśnieniową i trójkołowym podwoziem z kołem przednim; opracowali również wersję jako myśliwca bombardującego oraz przeznaczonego do działań na dużej wysokości[2]. Alianci nasilali ataki powietrzne na Niemcy, wobec tego gen. Josef Kammhuber zdecydował o przekształceniu He 219 w myśliwiec nocny. Pierwszy lot odbył się 15 listopada 1942 roku, a chrzest bojowy przeszedł w nocy z 11 na 12 czerwca 1943 roku. Wyposażony był w radar krótkiego zasięgu – FuG 212 Liechtenstein C- 1, a następnie Liechtenstein C-1, SN-2. Samoloty były produkowane w Schwecht, planowano również produkcję w Mielcu, ale okazało się to niemożliwe z powodu braku wykwalifikowanego personelu. Pomimo znacznej skuteczności w zwalczaniu alianckich bombowców, produkcję tego myśliwca wstrzymano w maju 1944 roku na korzyść Ju 88 G i Dornier Do 335. Były przewidywane wersje rozwojowe tego samolotu: He 219C oraz He 319 i 419, ogółem wyprodukowano 268 samolotów (oraz 20 prototypów)[2].
Najważniejsze wersje:
- He 219A-5/R1 uzbrojona w dwa działka MG 151 20 mm, dwa działka MK108 30 mm oraz dwa działka MK 108 „Schräge Musik”
- He 219A-5/R3 uzbrojona w dwa działka MG 151 20 mm, dwa działka MK108 30 mm oraz dwa działka MK 108 „Schräge Musik”
- He 219A-6 przeznaczony do zwalczania brytyjskich samolotów De Havilland Mosquito, pozbawiony opancerzenia i z uzbrojeniem zredukowanym do czterech działek MG 151 20 mm. Napęd stanowiły silniki DB 603 L wyposażone w dwustopniową sprężarkę mechaniczną o mocy startowej 1287 kW (1750 KM). Samolot osiągał 650 km/h.
- He 219 A-7 wersja o zwiększonym opancerzeniu, kabiną ciśnieniową, obaj członkowie załogi zajmowali fotele wyrzucane. Wyposażenie radiowe było bardzo bogate: radar FuG 220 Lichtenstein SN-2 oraz FuG 218 Neptun, odbiornik radiowy FuG 10P, urządzenie identyfikacyjne „swój – obcy” FuG 25 a. Na uzbrojenie składały się cztery działka MG 108 i MK 103 30mm oraz dwa działka MG 151 kalibru 20 mm (He 219 A-7/R-1).
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Alexander Lüdeke, Weapons of World War II, Bath: Parragon, 2011, s. 196, ISBN 978-1-4454-2435-4, OCLC 744570428.
- ↑ a b Bogusław Wołoszański: Encyklopedia II wojny światowej front. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 1997. ISBN 83-7169-309-5.
Bibliografia
edytuj- Marek J. Murawski: Samoloty Luftwaffe 1933-1945: Tom II. Warszawa: Wydawnictwo "Lampart", 1997. ISBN 83-86776-03-X.
- Bogusław Wołoszański: Encyklopedia II wojny światowej front. Warszawa: Wydawnictwo "Amber", 1997. ISBN 83-7169-309-5.